Zomeractie: doneer een ijsje

🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞🌞

Het is zomer, vakantietijd, dé tijd voor... ijsjes!  Of u nu weggaat of thuisblijft,  ook deze zomer zullen er weer veel ijsjes gegeten worden.  Dat is altijd genieten...  Misschien wilt u de hondjes laten meegenieten?                           Koop dan een hondenijsje voor ze!  Er is keuze uit 1, 2 of 3 bolletjes.  Vraag maar aan uw eigen hond(en) hoeveel die het liefste wil(len) 😉

Voor 1 bolletje, klik HIER

Voor 2 bolletjes, klik HIER

Voor 3 bolletjes, klik HIER

Dit zijn natuurlijk geen echte ijsjes; uw donatie wordt omgezet in voer voor de honden die nog in het asiel in het hete Griekenland zitten. 

Namens deze achterblijvers in Griekenland: 

heel veel dank - Efcharisto polí!

Omdat mensen-ijsjes natuurlijk niet geschikt zijn voor honden vindt u hieronder een gemakkelijk recept om zelf hondenijsjes te maken:

Pak een vorm/bekertje en stop hier een aantal brokken in. Niet te veel, want ze zullen nog ietsje uitzetten. Vul aan met water en steek er een stokje of kauwstaafje in. Op deze manier is het ijsje ook meteen een deel van de maaltijd, dus pas de rest van het voer van die dag erop aan.

Je kunt de brokken ook eerst even laten weken in wat water. Dan vallen ze een beetje uit elkaar en kun je dit beter mengen met water.

Laat minstens 4 uur in de vriezer hard worden. Maar een nachtje is beter.

Dan nog een paar tips:

• Spoel het ijsje even af onder de kraan. Dit voorkomt dat de tong van je hond vast komt te zitten.
• Probeer je hond aan te leren dat hij of zij aan het ijsje likt en dat ‘ie geen grote stukken afbijt. Dit kan teveel kou voor de maag zijn. Daar reageren sommige honden slecht op.
• Het kan soms een knoeiboel worden, dus denk even na over de plek waar je het ijsje geeft.
• Je kunt er ook voor kiezen om een likmat te gebruiken. Deze kun je vullen en insmeren. Leg even in de vriezer en je hond heeft gegarandeerd speelplezier!

Louiza - Van overleven naar leven

Arnolda's Dagboek

Van overleven naar leven

Na het trauma dat Louiza opliep tijdens een vechtpartij, gevolgd door een operatie en een lange revalidatie, duurde het maanden – zelfs jaren – voordat ze weer mensen durfde te vertrouwen. Ze trok zich terug, keek de kat uit de boom, en bouwde langzaam, héél langzaam, weer een beetje zekerheid op.

Inmiddels zijn we zes jaar verder. En wat is ze veranderd. Louiza kan boven verwachting goed rennen. Haar poot is volledig hersteld, maar wat nog veel belangrijker is: ze is weer hond. Een echte hond. Een blij ei. Een knuffelkont.

Ze houdt van gezelligheid en is het liefst bij de mensen. Haar vaste plek is op de bank, waar ze met een sierlijke zwaai van haar poot laat weten: hé jij daar, kom eens knuffelen. Onweerstaanbaar.

Buiten leeft ze zich uit. Rennen, snuffelen, speuren – Louiza is en blijft een jachthond in hart en nieren. De tuin? Die blijft keurig vrij van duiven en katten. Gelukkig horen die haar op tijd aankomen en weten ze dat het dan tijd is om te maken dat ze wegkomen.

Ook visite – zelfs onbekenden – worden begroet alsof ze oude vrienden zijn. Haar staart zwiept, haar ogen stralen. Ze is zó vrolijk, zó open. Louiza is niet alleen hersteld – ze is opgebloeid.

Van overleven naar voluit leven. Wat een hond. Wat een leven.

Louiza is opgenomen in ons Friends for Life programma. 

Haar verhaal staat op haar [PAGINA]

Het gastgezin vertelt...

 “Een liefdevol tussenstation op weg naar een gouden mandje”

Vrijwilliger zijn bij Dog Rescue Greece is voor mij zoveel meer dan alleen ‘helpen’. 

Het is een ervaring die mijn hart vult. Als gastgezin én adoptiebegeleidster mag ik elke dag getuige zijn van kleine wondertjes – het vertrouwen dat groeit, de eerste kwispel, de zachte overgave van een hond die zich eindelijk veilig voelt.

Het moment dat een hondje voor het eerst zijn koppie op mijn schoot legt... Dat raakt me elke keer weer. Ze komen vaak uit moeilijke situaties, soms onzeker, soms bang. Maar met tijd, liefde en geduld bloeien ze open. En als ik dan zie hoe ze zich ontwikkelen, hoe ze leren spelen, genieten en zichzelf durven zijn – dan weet ik weer precies waarom ik dit doe.

Sommige hondjes raken je net een beetje dieper, zoals lieve Valia.

Ze kwam bij ons als een verlegen meisje, onzeker over de wereld om haar heen. 

We hebben haar stap voor stap geholpen met alle liefde, rust en geduld die we in ons hadden. 

Het was ontroerend om te zien hoe ze, beetje bij beetje, haar vertrouwen hervond.

Maar zo zijn er zóveel verhalen. Elk hondje laat een eigen voetprint achter, met een uniek verhaal en een plekje in ons hart. 

Als adoptiebegeleidster mag ik ook deel uitmaken van het mooiste stuk: de samenkomst tussen hond en mens. Samen met het team zoeken wij naar die ene perfecte match, waar niet alleen de hond gelukkig wordt, maar ook de mensen. Die telefoontjes, die eerste foto's, de blije gezichten - daar kan geen salaris tegenop.

Een eerste ontmoeting

Ze keek de mensen aan, nieuwsgierig en vol hoop.

Ze staken hun hand uit — rustig, warm en zonder haast.

Langzaam kwam ze dichterbij en begon haar staart te kwispelen.

Dat kleine moment zei alles:

Zoveel hondjes wachten op een liefdevol thuis met dezelfde vraag…

Mag ik dan bij jou?

Wat deze stichting zo bijzonder maakt, is de warmte en betrokkenheid van iedereen. 

We doen dit samen, met een gedeelde liefde voor dieren en een oprecht geloof in tweede kansen. Hier voel ik me thuis, gehoord, gewaardeerd – en bovenal: verbonden.

Vrijwilliger zijn bij Dog Rescue Greece is voor mij een klein stukje magie in het dagelijks leven. En ik gun iedereen zo’n ervaring. 

💛 Kim

Ook gastgezin worden? Ga naar de website (< klik hier) en vul (vrijblijvend) het formulier in, dan geven wij u graag alle informatie. 

Ook vluchtbegeleiders zijn hard nodig! Ga ook hiervoor naar de website (< klik hier) en neem contact met ons op.

P.s. Wonderen bestaan en niets is onmogelijk; de naamgenoot van Kim werd geadopteerd na een belletje met de Kerstman! Het is te zien in [deze video]

Ga voor nog meer mooie foto's én videos naar het Foto-Album.