Arnolda's Dagboek - Donderdag 8 april 2021

Arnolda's Dagboek

Amfissa, 8 april 2021

We zijn druk, druk, druk. Heel veel moet er geregeld, uitgezocht en aangestuurd worden. Er zitten zo vreselijk veel vergeten honden in de shelter van Amfissa. Dankzij een samenwerking met Greek Animal Rescue hebben we 30 honden kunnen steriliseren. Daarvan waren er 6 drachtig en zouden er uiteindelijk 45 pups(!) geboren worden. 

Je moet er niet aan denken dat in deze hel nog meer pups ter wereld komen. We willen minderen en niet meerderen. Er zijn nog meer teefjes die gesteriliseerd moeten worden. Hulp is kei en keihard nodig. Alleen met neutralisatieprojecten kunnen we de controle krijgen over het aantal honden in de shelter.

Samen met GAR hebben we nu ook een aantal keer voer kunnen doneren. Er gaat zo veel voer doorheen met nu zo een 150 honden dat er eigenlijk een doorlopende aanvoer van voer nodig is. 

De vrijwilligers gaan steeds meer het belang inzien van het schoonhouden van de hokken en het terrein. We stimuleren ze en ze zien ook het resultaat. Ze voelen zich eindelijk ondersteund en gehoord en staan er niet meer alleen voor.

Bij meerdere honden hebben we bloedonderzoek uit kunnen laten voeren. Eigenlijk hebben ze op een paar na, allemaal Ehrlichea. Deze ziekte wordt veroorzaakt door teken. En die zitten er!

Ook zijn er een aantal met Leishmania, bijv. Mario, Nona, Rico en Tyson. We geven ze de behandeling die ze aankunnen. Alles afhankelijk van hun lichamelijke toestand en de functies van lever en nieren. De medicatie is duur. Per hond is het goedkoopste 160 euro, de duurste zo een 300 euro. Maar je kan niet wegkijken en ze laten stikken. Adoptie zal voor deze honden een probleem worden. Mensen willen nu eenmaal liever een hond zonder (ernstige) gebreken maar laten we er dan in ieder geval voor zorgen dat het leven dat ze hebben in de shelter, een hond-waardig leven is. 

De burgemeester heeft er voor gezorgd dat er nu iedere week op het terrein gespoten wordt tegen de teken. Voor de vele honden die er al lang(er) zitten is het mosterd na de maaltijd. We  behandelen ze met antibiotica. Ook gaat de burgemeester er voor zorgen dat de inrichting van het terrein verder ontwikkeld en uitgewerkt wordt. De kennels staan er, maar we hebben de man duidelijk moeten maken dat een hond ook speelruimte nodig heeft en zijn/haar energie kwijt moet. Deze aanpassing gaat hij realiseren.

Helaas hebben we afscheid moeten nemen van Hope. Zij is op straat gevonden en bij de eerste beelden die ik kreeg moest ik goed kijken of het wel een hondje was. In erbarmelijke conditie zocht ze toenadering tot de mens. Eerder, toen ze er nog wat beter uit zag, hebben ze geprobeerd haar te vangen maar dat is niet gelukt. Nu ze echt dringend hulp nodig had, zocht ze de mens op. Bij de dierenarts bleek dat alles wat mis kon zijn, ook mis was. Leishmania, Ehrlichea, Psora (Demodex) en uiteraard daarbij behorende hele slechte bloedwaardes. De dierenarts heeft Hope opgenomen maar na twee dagen is Hope in haar slaap overleden. Triest…..

De eerste honden zijn overgekomen naar Nederland en er zitten zulke lieverds en wonderschone bij. Ze zijn niet meer de vergeten honden van Amfissa maar worden met veel liefde opgevangen en geadopteerd. Op onze website staat Zeta. Zij is al in Nederland en zoekt nog een baasje.

Mijn hart gaat uit naar Ioanna. Ze heeft een breuk in haar voorpoot en loopt met een geknikt polsgewricht. De huid is kapot en aan het zweren. Al tijden schijnt het zo te zijn. Ze laten haar maar voort sukkelen. Niemand die zich er druk om maakt. Afgelopen week heb ik gevraagd om bij de dierenarts röntgenfoto’s laten maken. Gelijk maar bloedonderzoek laten uitvoeren. Ook Ioanna heeft Ehrlichea.

Ik laat de foto’s beoordelen door onze Nederlandse dierenarts die gespecialiseerd is in orthopedie, Daan Kranendonk van de dierenkliniek in Putten. Ik hoop dat ze met een fixatie de poot zo kunnen maken dat de poot recht staat en ze hem kan gebruiken. 

We moeten een plan voor haar gaan maken want zo kan het niet langer. Haar huid gaat kapot en raakt geïnfecteerd. De hygienische omstandigheden in de shelter zijn niet van dien aard dat ze er op vooruit zal gaan.

En zo gaan we door. Stukje bij beetje ontrafelen we het geheim van de Hel van Amfissa. We zijn er nog lang niet. Nog niet eens op de helft. Er zitten honden die we nog niet eens hebben kunnen (laten) onderzoeken. Ze zitten helemaal achterin, verscholen achter houten pallets. Alleen de verzorgers komen er.

Honden die echt vergeten zijn. Maar die het verdienen in the picture te komen. Die zorg en behandeling nodig hebben. Een schone ruimte om te spelen. Die weer hond mogen zijn. Het liefst in een familie maar als dat niet mogelijk is, dan op een fijne plek. En die plek hopen we te realiseren. Maar daarvoor hebben we uw hulp nodig. We moeten dit echt doen van donaties. De adoptievergoedingen die wij vragen dekken net de kosten die we per hond maken die naar Nederland komt. Maar een extra zit er niet in omdat vanwege Corona de prijzen voor transport torenhoog zijn. Het onthoudt ons er niet van om de honden op weg te helpen naar een fijn nieuw leven in Nederland. Echter, zij die achterblijven en het geluk niet mogen vinden, verdienen een beter leven. Please help!
Helpen kan op diverse manieren. 
Doneren kan rechtstreeks op onze bankrekening:
NL91 INGB 0007315771 t.n.v. Stichting Dog Rescue Greece o.v.v. Amfissa.
Of via de [ crowdfunding-actie ] - waarbij de teller helaas nog niet de 10% van het doel heeft aangetikt... 😢
Of misschien kent u iemand die ons kan helpen aan voer en hulpmiddelen zoals medicamenten, anti-tekenmiddelen en wat dies meer zij... 
Laat het ons alstublieft weten als u kunt helpen! > info@dogrescuegreece.nl.
Dank u wel!
Arnolda en het team van Dog Rescue Greece.

Arnolda's Dagboek - Zondag 21 maart 2021

Arnolda's Dagboek

Zondag 21 maart 2020

Afgelopen week een bericht op mijn telefoon uit Amfissa: "SOS!! In een zak bij de supermarkt AB vlak bij de shelter zijn 5 kleine puppies in een plastic zak in een vuilcontainer gevonden!”

De pups van Nelly waren net weg. Eindelijk een beetje ademruimte en een verlichting voor mijn rug en gezondheid. De dag ervoor zei ik nog tegen Claudia, "Even niets, even geen zorg, even op adem komen."

Verstandelijk weet ik dat het beter is om een adempauze te nemen, maar emotioneel kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om de pups niet op te nemen. Daarbij wetende dat de pups "opgevangen" zouden gaan worden in een donker hokje en het grootste deel van de dag alleen zouden zijn, terwijl ze om de 3 a 4 uur voeding nodig hebben, stuur ik een bericht terug: "Zorg dat ik toestemming krijg van de burgemeester om ze op te komen halen". Vanwege de Lockdown mag ik niet zonder toestemming onderweg zijn. 

Binnen een half uur krijg ik de mail en daarbij een verklaring van de politie dat ik naar Amfissa mag komen om de pups op te halen. De auto wordt in orde gemaakt en me lekkere zachte kleden en een warme kruik ga ik op weg. Ergens is er dus een moederhond die haar pups zoekt en vreselijk mist omdat haar eigenaar of eigenaresse, een onverlaat die zo laf was om haar pups te dumpen, haar niet heeft laten steriliseren. 

Een moederhond die haar melk niet meer kwijt kan en daar zeker geen medicatie voor krijgt. Wat zal ze het zwaar hebben. Dat zijn mijn gedachten onderweg naar Amfissa. Boosheid en verdriet tegelijk.

In Amfissa zijn de pups al bij de dierenarts. Vijf kleine hummeltjes, de grootste ca. 400 gram. Puppymelk gaat mee en ik ga snel terug naar huis. 

Sindsdien verblijven ze bij ons in de woonkamer en ’s nachts slaap ik op de bank. Ze hebben een lastige start, moeten wennen aan de melk en zijn duidelijk op zoek naar hun moeder.

De kleinste, Agnes, is kritiek. Ze is de helft qua grootte en gewicht van de andere vier. Het drinken gaat lastig en ze is niet alert. Ik merk dat ze buikpijn heeft. Er zit niets anders op dan haar antibiotica te geven. Daarbij geef ik haar lauwe thee van gekookt water met wat honing. En zo langzaam komt ze weer wat bij. We gaan weer rustig over op de puppymelk. Ze komt erdoor en gaat na een paar dagen weer in het ritme mee van de rest.

We zijn nu anderhalve week verder en we zien ze veranderen. Krijgen een eigen willetje. De rangorde in de groep wordt al bepaald door de twee reutjes die praatjes voor tien hebben. Om de vier á vijf uur melden ze zich voor hun eten en daarna wordt er nog gespeeld. Hun geboortedatum staat op 25 februari en over twee weken krijgen ze de eerste kleine puppy vaccinatie. Ook hier in Griekenland kan het koud en nat zijn en Parvo de vreselijke hondenziekte ligt in deze periode op de loer. Fingers crossed en hopen dat ze er goed door komen. 

Arnolda

Arnolda's Dagboek - Zaterdag 13 maart 2021

Arnolda's Dagboek

Zaterdag 13 maart 2021

Never a dull moment in Greece. Iedere dag gebeurt er wel iets. 

Hetzij met de honden thuis, of bij ons in de opvang, of de honden in AMFISSA.

De pupjes van Nelly die hier geboren waren in november 2020, zijn in Nederland geadopteerd en hebben lieve gezinnen gevonden waar ze een warm welkom hebben gekregen. 

We merken dat als de pups tussen de 3 en 4 maanden zijn ze zich gaan vervelen en echt moeten uitvliegen naar hun nieuwe leven. 

Vlak voor vertrek naar Nederland werd Pepper nog in haar bekje gestoken door een 

bij. 🐝 Binnen no-time had ze een mega dikke tong en snuit. Haar tong hing als een lap rood vlees van 10 cm uit haar bekje en er was geen beweging in te krijgen. Als een ware Max Verstappen ben ik over de snelweg naar de dierenarts in Lamia gesjeest. Meer dan een half uur duurt dat, maar het leek een eeuwigheid.

Onderweg zakte ze steeds weg en probeerde ik met mijn rechterhand haar bekje open te houden. Het had ook niet veel langer moeten duren. Ze werd fantastisch geholpen in de spoedkliniek en later in de middag gingen we moe maar opgelucht naar huis. Van de dierenarts kreeg ik een recept mee. Bij een volgende keer kan ik gelijk een injectie geven en iets rustiger naar de dierenarts rijden.

De week na het vertrek van haar pups heb ik moeder Nelly én Faith, de moeder van de 4 pups van Amfissa die bij ons logeren, laten steriliseren. Nelly en de pups hebben een baasje in Nederland gevonden. 

Alleen Faith zoekt nog. Zij is zo lief, zo breekbaar. Ik hoop dat er in Nederland een hele lieve familie op haar wacht en haar net zo in hun hart sluit als ik heb gedaan.

Faith en haar pups gaan fantastisch. Bij mooi weer spelen ze heerlijk in de boomgaard die vol staat met olijfbomen. We wonen op een berg. De pups rennen naar beneden en gaan zó hard dat ze over hun eigen pootjes struikelen. Rollebollend gaan ze de berg af en dan is later weer naar boven een hele kluif. Het is een prachtig gezicht en de beelden spreken boekdelen. Stuk voor stuk geweldig lieve hondjes. Sociaal, aanhankelijk en vrolijk. Bekijkt u vooral de prachtige film: 

Jessy, onze jonge hond met waterhoofd, verblijft nu in de kennel bij de “grote jongens”. Hij vindt het er heerlijk en speelt veel met Bryanna en Famke, onze twee opvangers uit het Friends for Life-programma. We merken aan Jessy geen achteruitgang. Zolang hij zo goed gaat maken we geen MRI. Het is een heerlijke ondeugende clown.

Onze Griekse vriend Stefanos vroeg om hulp bij een hond die bij een houtzagerij voor de deur was achtergelaten als jonge pup in een kartonnen doosje. Ze is nu 9 a 10 maanden oud en verdient gewoon veel meer dan een leven in een ommuurd grondstuk naast een houtzagerij. Ze heet Kelly en is ook weer zo een schat. Haar vaccinaties zijn nu geregeld en afgelopen week is zij gesteriliseerd. Bij de dierenarts liet ze alles toe. Wat een bijzonder meisje weer. Tot aan haar vertrek blijft ze nog bij de houtzagerij en dan komt ook zij naar Nederland, waar haar een liefdevol thuis wacht. 

Victor onze Pekinees, sinds december bij ons in de opvang, maakt ook sprongen vooruit. Nu hij meer vertrouwen heeft in de mensen om hem heen laat hij ook veel meer toe. Hij luistert goed. Wil heel graag gekroeld worden en autorijden is een feestje. In Nederland wacht zijn nieuwe baasje met smart op hem. Victor zal hoogstwaarschijnlijk wel even een terugval krijgen maar ik hoop zijn nieuwe vrouwtje hierin te kunnen begeleiden zodat ook zij van Victor kan genieten zoals ik doe.

En ondertussen werken we keihard door voor alle hondjes die nog in Amfissa zijn. Er is zeer dringend voer en medicijnen nodig. We hebben de ene na de andere klap op te vangen. Zo zijn Aris en Ermina tot ons grote verdriet overleden. Ze waren te ziek, onze hulp kwam te laat. 

We zijn er nog lang niet in Amfissa, daarvan getuigen deze foto's: 

Wilt en kunt u ons helpen? Elke gift is welkom!  

Ons bankrekeningnummer is: NL91 INGB 0007315771 t.n.v. Stichting Dog Rescue Greece. 

Of kijk op [deze pagina] op de website voor de vele manieren waarop u kunt helpen. 

Dank u wel! Efcharisto polí! 

Warme groet uit Griekenland, 

Arnolda

Arnolda's Dagboek - Zondag 14 februari 2021

Arnolda's Dagboek

Amfissa, 14 februari 2021

We zijn nu anderhalve maand bezig met de shelter in Amfissa en we maken echt vorderingen. 

Het terrein waar eerst alle schroot lag en stond, is geëgaliseerd. En er is waterafvoer/drainage aangelegd ten behoeve van het schoonmaken van de nieuw te bouwen hondenverblijven. Er is nu stroom en water waar straks de kennels komen. Funderingen van beton zijn gestort zodat er kennels gebouwd kunnen worden. Dit is alleen mogelijk doordat de burgemeester ook in heeft gezien dat het zo niet langer door kon gaan. Hij verleent alle medewerking.

Meerdere honden zijn onderzocht en er zijn bloedtesten afgenomen. Daar achteraan komt dan de juiste medicatie die deze honden natuurlijk moeten hebben. Vele hebben Ehrlichea, veroorzaakt door teken. Een enkele heeft Leishmania en ook deze honden krijgen prijzige medicatie. Maar het is het waard; je zíet ze veranderen. Van scharminkeltjes worden ze weer hond. Er komt weer leven in hun ogen, ze krijgen weer zin om te spelen. 

Drie dierenartsen werken mee en zijn op dit moment dagelijks in de shelter te vinden.

Er staan 30 honden op de planning om gesteriliseerd te worden. Het mág en kán niet meer zo zijn dat er in de shelter pups verwekt of geboren worden. 

Dertien honden worden voorbereid op hun reis naar Nederland. Alle hebben een baasje. Later volgen er nog meer. Maar eerst deze redden en dan kijken wie er daarna kunnen vertrekken.

De kleine Mayro die een jaar lang met een gebroken voorpoot in zijn eigen uitwerpselen aan een ketting in een schuurtje heeft gelegen, heeft zijn amputatie ondergaan. Daarna is hij in pension geplaatst. Maar niet voor lang…..Mayro heeft een heel lief baasje gevonden in Athene. Met een hondenvriendinnetje erbij. Hij komt los, begint te spelen en geniet van de knuffels. Helaas is bij hem ook nog eens doofheid geconstateerd. Zijn nieuwe baasje maakt het niet uit. Hij mag blijven en eindelijk een gelukkige hond zijn.

Naast deze mooie berichten ook verdrietige… 

Kanela, die meer dan een jaar in een klein hokje heeft geleefd, werkelijk op een laag van stront en karton.... 

Ze kwam bij ons in beeld toen ik haar op 28 december 2020 zag in erbarmelijke omstandigheden. Eindelijk mocht ze uit haar gevangenis. Ze genoot van het loslopen. Een baasje in Nederland meldde zich al snel. Kanela werd gesteriliseerd maar tijdens de operatie ontdekte de dierenarts een tumor op haar lever. We hebben in overleg met deze dierenarts en een specialist in Athene een biopt uit laten voeren. 

We wilden Kanela alle kansen geven als er ook maar enigszins zicht was op verbetering of herstel. Het lot heeft echter anders bepaald. Kanela was zieker dan iedereen had gedacht, Haar lever bleek twee keer zo groot en was vol met tumoren. Het nemen van het biopt heeft zij doorstaan maar een paar uur later overleed Kanela aan een hartinfarct. Zó vreselijk triest. We hadden haar zoveel meer gegund. De zon was voor Kanela eindelijk gaan schijnen maar werd al snel overschaduwd door haar overlijden.

❤️ Lieve Kanela... Rust zacht ❤️

En dan de kleine Sappfo. Maandenlang sleepte ze met haar gebroken pootje over de grond. 

Ook haar pootje werd geamputeerd. En nu... heeft ook zij haar gouden mandje gevonden! 

Dat staat in Athene, ze blijft in Griekenland. En ze heeft een nieuwe naam: Saphir. 

Lieve Saphir, wij wensen jou een lang en gelukkig leven toe! 

We gunnen álle hondjes een gelukkig leven, maar déze hondjes, die zó ontzettend veel ellende hebben meegemaakt, des te meer. Ze verdienen het zo! 

Maar we kunnen het niet alleen. We hebben hulp nodig. Úw hulp. 

Wist u dat het ook heel goed mogelijk is om zélf een crowdfunding-actie op te zetten? 

Kijk bijvoorbeeld eens op de website van Goede Doelen Stichting Geef.nl: https://www.geef.nl/nl 

U kunt daar heel simpel uw eigen actie-pagina maken, waarbij u Dog Rescue Greece aanwijst als het goede doel waarvoor u actie voert. 

Bent u niet zo inventief en creatief maar wilt u wel directe financiële ondersteuning geven, klik dan op ons logo: 

Ook bedrijven roepen wij op de hondjes te helpen d.m.v. sponsoring. Er is zoveel mogelijk!

Meer weten? Stuur een email! Het adres is: info@dogrescuegreece.nl.

Uit de grond van mijn ❤️: Dank u wel! Efcharisto polí!

Arnolda en team

Agios Konstantinos / Amfissa

Arnolda's Dagboek - Zondag 7 februari 2021

 

Arnolda's Dagboek

Jessy, geboren 15 september 2020

In oktober 2020 was ik op bezoek in de shelter van Igoumenitsa. Vanuit Nederland was ik via Italië met de auto teruggereden naar Griekenland. Na de oversteek van Italië naar Griekenland per ferry, heb ik eerst de shelter een bezoek gebracht. 

Er waren net twee kleine pups binnen gebracht. Jody, die onder schurft zat, en Jessy. Beiden ongeveer een maand oud. Gevonden op straat. Ik neem ze mee naar ons huis om ze beter te kunnen verzorgen. Jessy is nog aan de melk. Jody eet al wat brokjes. 

Het valt me al snel op dat Jessy een wat apart koppie heeft, maar zoals je wel vaker ziet bij de kleintjes moet het neusje nog groeien en trekt het kopje dan wel bij. 

Bij Jessy niet. Zijn hoofdje ontwikkelt zich anders. Als ik dan de maanden daarna bemerk dat hij "nest-onhandig" is, scheel kijkt en tijdens het lopen steeds naar rechts een rondje om zijn as loopt, weet ik dat het foute boel is. 

Zondag 17 januari 2021 mag ik met Jessy bij een befaamde dierenarts in Athene komen. 

Jessy ondergaat er onder narcose een MRI-scan. De resultaten moeten nog verder besproken worden maar het is duidelijk dat Jessy is geboren met een waterhoofdje. De afvoer van zijn hersenvocht verloopt niet juist en daardoor heeft Jessy druk op zijn hersenen. 

We zullen overwegen en keuzes moeten gaan maken. Op zoek naar een neurochirurg voor honden, (er is er eentje voor zover wij weten) in Griekenland of elders.

31 januari:
Vanmorgen de neurochirurg voor Jessy gesproken. Hij heeft de MRI bekeken. Er is inderdaad schade in zijn hersenen en teveel druk. 

Maar aangezien zijn situatie stabiel is, zegt hij dat het wel eens zo kan zijn dat het proces uit zichzelf is gestopt en de druk in zijn kopje hetzelfde blijft.
Met 2 maanden een nieuwe MRI om te zien of er veranderingen zijn.
Blijft hij zoals hij nu is dan volgt er geen operatie. 

Zodra ik merk dat er veranderingen zijn mag ik de neurochirurg contacten.

Jessy.... ons zorgenkindje... ❤️

We hebben Jessy toegevoegd aan ons Friends for Life programma. Wilt u Friend van Jessy worden? Stuur mij dan een email: arnolda@dogrescuegreece.nl en/of neem een kijkje op onze Friends for Life pagina. Namens Jessy: Efcharisto polí, heel veel dank 🙏 

Arnolda

Agios Konstantinos

Griekenland

P.s. Mis deze video niet! ⤵️

Arnolda's Dagboek - Maandag 1 februari 2021

Arnolda's Dagboek

Amfissa shelter 01-02-2021

Ontwikkelingen volgen zich zo snel achter elkaar op dat ik het gevoel heb dat ik achter loop met mijn blog en veel te vertellen heb. Maar hier is dan een update: 

Na de laatste keer dat ik in de shelter in Amfissa was, is er door de burgemeester opdracht gegeven het terrein leeg te maken van alle schroot, auto’s, koelkasten, huisvuil etc. De eerste beelden van het terrein tonen aan hoe groot de oppervlakte is en de mogelijkheden die er zijn.

Sapfo (haar nieuwe naam is Saphir) het hondje met de gebroken voorpoot waar ze al maanden mee sleepte, heeft haar operatie ondergaan. Haar voorpoot kon helaas niet gered worden. We hebben een fijne opvang voor haar kunnen regelen in een pension waar ze bij mag komen. Hopelijk meldt  er zich een baasje de komende tijd. Ze is in ieder geval veilig en wordt goed verzorgd.

Saphir

Mayro de vergeten kleine man, die al meer dan een jaar op een laag drek, in een schuur aan een ketting lag... Niemand die zich afvroeg waarom het beestje niet kon lopen. Bij de dierenarts bleek hij een compliceerde pootbreuk te hebben en ook Mayro heeft een amputatie ondergaan. Maar zijn verhaal is er eentje waar je van droomt. Nadat ook Mayro opgevangen werd in het pension hebben we een baasje voor hem gevonden in Athene. Daar woont hij nu samen met een hondenvriendinnetje. Dit is echt van de hel in de hemel en een wending waar je alleen maar van kan dromen. De kleine man heeft het zo verdiend!

Mayro

Uiteraard kan ik dit allemaal niet alleen en de vrouw die ons in december 2020 benaderd heeft voor hulp is een kei. Zij is Dr. in de literatuur en voert voor ons de gesprekken met burgemeesters en dierenartsen. We hebben een samenwerking opgestart met alle drie de dierenartsen in Amfissa. Zo houden we het breed en kunnen we snel ingrijpen indien nodig. Ik geef vanaf afstand aan wat er kan en mag gebeuren en zij zorgt dat het uitgevoerd wordt.

Wat we merken is dat de twee medewerkers van de shelter zich meer ondersteund voelen en ook meehelpen en meedenken.

Op 25 januari zijn de kenneldelen uit Nederland aangekomen. Terwijl ik met de burgemeester en loco-burgemeester over het terrein loop, komt de vrachtwagen met de kennels uit Nederland aan. De burgemeester begrijpt nu dat er doorgepakt moet worden en de dagen erna komt er een schoonmaakploeg om het terrein verder schoon te maken. Machines komen om het terrein te egaliseren. Stroom wordt aangelegd. Funderingen voor rioleringen worden gegraven. En op het moment dat ik dit schrijf, wordt het beton gestort waar de nieuwe kennels op gebouwd kunnen worden. In 1 maand tijd zoveel veranderingen!

De hondjes die te adopteren zijn komen zo langzamerhand in beeld. We doen eerst bloedtesten om te zien of ze gezond zijn en wat er nodig is. We hebben 6 volwassen hondjes voorbereid op hun reis naar Nederland. Ze worden op onze website geplaatst en natuurlijk hopen we dat ze de slechte omstandigheden waarin ze leven, snel achter zich kunnen laten. Het zijn Gioula, Kanela, Frida, Julia, Pipis en Giorgia. Ook komen er 4 pups mee naar Nederland (deze zijn alle al gereserveerd).

Ik kom er op 25 januari achter dat er nog een plek is waar ze honden in opvang hebben. Twee minuten van de shelter rijden is een stuk omheind land waar honden zitten die nog geen plaats in de shelter kunnen krijgen. Te triest om te beschrijven hoe het er daar uitziet. Zigeuners wonen er vlakbij en afgelopen week hebben zij het hek kapot geknipt en zijn de opvang in gegaan. Zij zijn op zoek naar pups waar ze de meest barbaarse dingen mee uitvreten. Gelukkig hadden de vrijwilligers net ervoor een nestje van 7 weggehaald. Maar de moeder staat nog in de opvang en ik zie haar hopeloze blik. Ze is haar kleintjes kwijt en ze heeft stuwing van haar melk. Dat kan zo niet, zeg ik. Moeder moet bij haar pups zijn. Ze hebben elkaar nodig. Nog diezelfde avond wordt moeder overgebracht en herenigd met haar kleintjes.

Het is de bedoeling dat deze opvang leeg gaat en alle honden naar de shelter overkomen als de kennels klaar zijn. Ik schat dat er zo een 20 zitten. Sommige lief en aanhankelijk, andere nerveus en schichtig.

Ermina, de kleine teef die ik de eerste keer ontmoette en die er zo slecht uitzag, heeft haar kuur tegen Ehrlichea erop zitten. Ook heeft ze extra vitamines gehad en ze loopt weer rond. Een heel ander hondje dan een maand hiervoor. Uit de bloedtest van afgelopen week blijkt dat ze klaar is om haar kuur tegen Leishmania te beginnen. Een maand lang krijgt ze iedere dag een injectie. Ben heel benieuwd hoe dit uitpakt.

Deze dag dat ik in de shelter ben heb ik meer tijd om de honden te bekijken en te fotograferen. Er zitten werkelijk schatten bij die snakken naar liefde en aandacht. En ook nog eens zo mooi. Takis, een vrolijke reu, begeleidt me de hele tijd. Pretletter eerste klas. Hij zal ook op de lijst komen met volwassen honden die hopelijk naar Nederland mogen komen. 

Takis

Mona, die steeds komt kijken en heel erg graag geknuffeld wil worden. Ongelofelijk waar deze honden de energie en kracht vandaan halen om zo opgewekt en vrolijk te zijn en te blijven.

Voor twee moederhonden met pups hebben ze op mijn verzoek een opvang gemaakt onder de overkapping van het laadstation van het slachthuis. En nog twee andere moederhonden met pups hebben een plekje gekregen in de kleine kioskjes die op het terrein stonden. Professorisch hekwerk erom heen, maar het functioneert. Ze zijn veilig. Moederhonden en pups worden nu ontwormd. Moeders worden gevaccineerd en in een later stadium, als de pups weg zijn, gesteriliseerd,

Kleine Julia die helemaal achterin een hoekje aan een ketting staat. Haar zicht wordt geblokkeerd door grote vrachtwagens. Glas ligt om haar hokje. Mijn hart breekt wederom als ik zie hoe ze moet (over)leven. In de week daarop krijgt ze een nieuw plekje en ze gaat naar Nederland onder de voorwaarde dat er nòòit meer een andere hond op die plek geplaatst wordt. Ze is een kleine Geka, een oud Grieks ras.

Julia

Kleine Koula die zowat in mij kroop toen ik haar optilde. Oh, wat ziet ze er slecht uit! Als ik vraag wanneer ze haar laatste bloedtest heeft gehad, is het antwoord: "drie jaar geleden". Kale plekken, zo mager. Dat is niet in orde. Als we testen doen blijkt ze Ehrlichea en Lieshmania te hebben. Ook Koula start met medicatie. Als eerste tegen de Ehrlichea.

Koula

Nona, een klein bruin Duits Staander-achtig hondje is afgelopen week bij het asiel, geketend aan het hek, achtergelaten. Ze zou goed te adopteren zijn. Helaas blijkt uit haar bloedtesten dat ook zij Ehrlichea en Leishmania heeft. Ook haar therapie wordt gestart.

Nona

Jim, een hondje dat altijd voor de ingang van de shelter verblijft, heeft schurft. Zijn huid is rood, zijn vacht is aan het verdwijnen en Jim vergaat van de jeuk. Voor hem wordt medicatie gehaald bij de dierenarts. Hopelijk slaat het aan en is hij snel van de vreselijke jeuk verlost.

En zo worden de vergeten hondjes van Amfissa geholpen. De ene krijgt medicatie, de andere een betere plek, de volgende gaat naar Nederland. Sterilisaties en castraties worden uitgevoerd. 

Dat we zo snel zouden gaan en zo ondersteund zouden worden door de burgemeesters maar vooral door de donateurs in Nederland heb ik niet durven dromen. We zijn er nog lang niet maar dit is een  fantastische start. Nog vele hondjes zitten achter in de shelter. Daar ben ik nog steeds niet geweest. Het is nog te onoverzichtelijk. Te moeilijk om bij te komen. Als de nieuwe kennels klaar zijn hoop ik ook daar een beeld te krijgen van de hondjes die hulp nodig hebben.

Ik voel mij gesteund door u, dank daarvoor!

IT IS THE CHANCE TO MAKE CHANGES!!

Arnolda, 

Agios Konstantinos, Griekenland

P.s. Wilt u de Vergeten Hondjes van Amfissa ook helpen? Klik dan op ons logo:

Dank u wel! 

Efcharisto polí!