Het is alweer een maand geleden dat onze kerstboom door vele donateurs zo mooi vol gehangen werd met kerstballen en de bijbehorende donaties voor de hondenhuizen binnen kwamen.
De smid is aan het werk gegaan en heeft al enkele hondenhuizen gemaakt.
De hondenhuizen zijn zeer stevig en perfect geïsoleerd, staan op pootjes en zijn gemaakt van gerecycled materiaal. Zo zijn de honden beschermd tegen regen, kou en wind.
Van levensbelang, letterlijk!
Kijk eens hoe mooi ze zijn geworden:
Helaas hebben we nog niet voor elke kennel een hondenhuis kunnen laten maken.
Wilt u ons (blijven) helpen en het mogelijk maken dat ieder hondje lekker kan slapen in zo een prachtig stevig hondenhuis?
Klik op de foto's hierboven en u ziet vanzelf welke mogelijkheden er zijn.
Dit jaar staat onze Kerstactie in het teken van de vele onlangs geredde pupjes.
Met in the spotlight: Beer.
Pupje Beer lag in een afgelegen veld te huilen.
Hij werd opgemerkt door een dorpsbewoner en die bracht hem naar Arnolda.
Waarom Beer niet kan staan en lopen bleek bij de dierenarts: zijn heupkop is gebroken.
De dierenarts vermoedt dat Beer ernstig mishandeld is en daarna werd gedumpt.
Voor Beer en alle hondjes die deze Kerst niet in een zacht en warm mandje zullen kunnen liggen, proberen wij ook dit jaar zoveel mogelijk kerstballen in de boom te hangen.
Helpt u ons daarbij? Voor elke donatie hangen wij een bal in de boom!
Klik op de boom en laat de boom vol ballen hangen!
Namens Beer en alle andere hondjes: Heel veel dank!
Wat doen wij met uw donaties?
Zoals u in de video kunt zien is er zeer dringend behoefte aan warme plekken,
goede, stevige hondenhuizen. Voor de hondjes die buiten moeten slapen.
Die gaan we ter plekke laten bouwen.
Op maat gemaakt, zeer degelijk, en goed geïsoleerd waardoor: warm.
Helemaal in het teken van Kerstmis...
❣️
Update 15 December:
Er zijn al donaties binnen gekomen, de boom is niet kaal meer!
Update 19 December:
Fantastisch! We hebben nóg meer ballen op kunnen hangen!
Update 24 December:
Dankzij de vele giften is de kerstboom echt mooi vol versierd geworden.
Heel veel dank en: Fijne Kerstdagen en een Gelukkig Nieuwjaar gewenst!
❣️
Update 6 januari 2023:
Vandaag is het Drie Koningen; tijd om de kerstboom op te ruimen 😊
Wij danken iedereen voor het zo enthousiast meehelpen en hopen dat u
over 11 maanden, bij het opzetten van de nieuwe kerstboom,
weer zo goed aan de hondjes zult denken.
We kunnen, dankzij u; dankzij alle gulle gevers, alle meehelpers, alle meedenkers,
nu de smid opdracht geven om de zo hard benodigde hondenhokken te gaan maken.
Om de hondjes te beschermen tegen kou en vocht.
Doet u in het voorjaar weer mee aan onze jaarlijkse Tulpen-actie?
Uw hulp blijft namelijk onontbeerlijk!
Elke euro telt, elke euro wordt gebruikt voor de hondjes!
Namens de hondjes:
Efcharisto polí!
Hartelijk dank!
❣️
Omdat niet iedere donateur er prijs op stelt dat zijn/haar naam in het openbaar genoemd wordt, zeggen we hier: Heel veel dank aan alle donateurs!
We hopen dat er nog vele volgen en dat de boom helemaal vol komt te hangen.
Marley heeft kogelgaten in zijn lijf, zijn oren zweren, hij heeft Leishmania, Psora, Ehrlichea, en poept bloed. De pijn moet ondragelijk zijn. Of hij het gaat redden is de grote vraag. Ik doe er alles aan om dit lieve, lieve manneke er bovenop te helpen. En hij is zó dankbaar. Ondanks alles wat hem is aangedaan is hij het vertrouwen in de mens niet verloren. Hij weet, in alle wijsheid die honden hebben, dat niet ieder mens slecht is.
Dat blijkt wel op de video, hoe hij reageert op mijn strelende hand:
Marley krijgt 2 soorten antibiotica, Milteforan, speciale oorzalf en pijnstillers. En natuurlijk heel veel liefde. Of hij het gaat redden is de vraag. Ik doe er in ieder geval alles aan om hem te helpen.
Marley wordt opgenomen in ons Friends for Life Programma. Wilt u Marley helpen en "adopteren op afstand"? Ga naar: [de website] of [de weblog] voor alle informatie.
Het is al laat op een zondagavond als ik terug rijd van Athene-luchthaven naar huis. Het eerste deel is goed te rijden, het tweede deel is lang en donker en voert door de bergen naar de dorpen Arachova (skigebied) en Delphi (beroemd om de oudheden). Grieken die een vakantieverblijf in deze omgeving hebben, gaan in grote getale terug naar hun huis in Athene. Het is druk in tegenovergestelde richting en wie al eens op de Griekse wegen heeft gereden, weet dat Griekse automobilisten het niet nauw nemen met snelheidsbeperkingen of doorgetrokken strepen. Van een éénbaansweg wordt dan ook met alle gemak een tweebaansweg gemaakt, en daar moet je dan maar op anticiperen. De weg slingert en er is geen verlichting. Een kwartier voor het dorp Arachova schrik ik me een hoedje als er midden op de weg een hond zit. Juist in een bocht waar met hoge snelheid gereden wordt. Ik bedenk me niet en keer bij de eerste de beste mogelijkheid om. Ik parkeer mijn auto in de berm en stap uit. Auto's razen echt langs mij heen. De hond vermoedt dat ik wat te eten voor hem heb en wil naar mij toe. Maar hoe? Het is levensgevaarlijk, ik durf bijna niet te kijken, mijn hart bonst in mijn keel en ik wacht op de klap die gaat komen. Hoe hij het voor elkaar krijgt zal ik nooit begrijpen maar ineens staat de hond naast mij bij de wagen. En niet alleen, naast mij staat ineens nóg een beeldschoon hondje!
Wat nu? Nu ik A heb gezegd, zal ik ook B moeten zeggen. Ik gooi wat voer achter in de auto, waar ik twee hondenkooien in heb en al snel springen ze er allebei in. Sneller dan verwacht rijd ik met mijn twee nieuwe aanwinsten richting huis. Daar moeten ze een nachtje in de auto blijven, alvorens ik ze de volgende ochtend mee zal kunnen nemen naar de opvang.
De volgende dag word ik blij begroet door twee enthousiaste hondjes. En ik geloof mijn ogen niet; het blijkt een echt liefdespaartje te zijn, een reutje en een teefje.
Nog nooit heb ik gezien dat een reutje zijn teefje zó lief benadert en verzorgt. Regelmatig zie ik hem haar vacht verzorgen. Ze eten en slapen samen en zijn zo blij als ze mij zien!
Het zijn net de hondjes uit de beroemde Disney-film en ze krijgen dan ook de toepasselijke namen: Lady en Dexter.
Het is vaker voorgekomen dat ik iets wenste voor een hond, bijvoorbeeld een boerderij of een rustige omgeving bij wat oudere mensen. En wat ik heb geleerd, is dat ik deze wensen uit moet spreken.
Voor Dexter en Lady wens ik dat zij samen een baasje mogen vinden. Want dit Liefdespaartje uit elkaar halen... dat is absoluut onmogelijk. Het wordt spannend of dat gaat lukken.
Ze verdienen een fijne plek waar ze samen oud mogen worden.
Update 19 November:
Bij een bezoek aan de dierenarts bleek dat beiden gezond zijn. Alle testen op Leishmania, Ehrlichea en Babiose zijn negatief. De dierenarts vermoedt dat Dexter 9 jaar is en Lady 6 jaar.
Ik hoop van ganser harte dat dit lieve paartje nog vele gelukkige jaren mag beleven bij een lief gezin in Nederland. Samen in een zachte warme mand... Misschien wel onder de kerstboom?
Vaak denk ik: het kan niet erger. Maar dan blijkt... dat kan het wél. Zo ook de afgelopen dagen.
De beelden zijn vreselijk, vergeef me dat ik ze toon maar ik kan niet anders. Het delen van al dit leed en uw medeleven helpt mij om door te kunnen blijven gaan. Want ik kan het niet alleen en ik hoop, maar vertrouw er ook op, dat u dit begrijpt en mij en deze lieve honden zal (blijven) ondersteunen. Leest u alstublieft tot het einde van dit bericht, u vindt er een filmpje om vrolijk van te worden. En dat hebben we nodig...
Mag ik u allereerst voorstellen aan Ariël? Ze strompelde al een poosje rond in het buitengebied van Amfissa. Niemand keek naar haar om. Ze kreeg af en toe wat voedsel toegeworpen maar was op zichzelf aangewezen. Toen ze bij mij in beeld kwam, heb ik haar meegenomen naar de dierenarts. Een röntgenfoto liet zien dat ze een zeer gecompliceerde heupbreuk heeft en... hoogzwanger is.... Arme schat, wat moet ze een ondraaglijke pijnen geleden hebben. Ze moet geopereerd worden, maar eerst zal ze haar kleintjes op de wereld moeten zetten.
Bij mij is ze op dit moment veilig en wordt ze, uiteraard, omringd met de best mogelijke zorg.
En dan... Luna. Ook voor haar sloeg het noodlot toe. Ze werd aangevallen door twee reuen en een groot gat in haar kaak was het gevolg.
De beelden zijn schokkend, ik weet het. Maar het is de harde werkelijkheid. De foto's laten zien hoe erg ze toegetakeld werd. Met woorden is dat niet uit te leggen. Ook met Luna heb ik mij naar de dierenarts gespoed. De wonden en het immens grote gat zijn gehecht en ze krijgt de benodigde medicatie van mij.
De medische kosten zijn torenhoog en ik heb geen andere keus dan u te vragen te helpen.
Wilt u dat doen? Elk bedrag is welkom, samen kunnen we een heel eind komen, bergen verzetten!
Als u wilt en kunt helpen, klik dan alstublieft op deze knop:
Om dit bericht toch vol positiviteit af te sluiten; begin deze week werden vele pupjes bij mij gedumpt. Ze zijn zich, gelukkig, niet bewust van het vreselijke lot wat hun bespaard is gebleven en leven nu zoals pupjes moeten leven; vol vreugde en geluk.
Namens de honden: heel veel dank en lieve groet vanuit Griekenland 🇬🇷
Er wordt zo vaak gesproken over "honden met een rugzakje". Waarmee bedoeld wordt: honden met een trauma. Omdat hun leven, het begin van hun leven, niet zo was zoals we het zo vurig zouden wensen voor ieder levend wezen. Honden in ernstige nood, vreselijk mishandeld, verwaarloosd, gedumpt, ziek, op sterven na dood achtergelaten in onherbergzaam terrein...
Dát zijn de honden wiens leven wij redden. Voor wie wij ons dagelijks, 365 dagen per jaar, dag en nacht inzetten. En juist díe honden, die niet opgegroeid zijn met de garanties van elke dag iets te eten en drinken, een veilige plek, warmte, (medische) verzorging en liefde... juist díe honden wéten het.
Ze weten het wanneer de juiste mens op hun pad komt die ze omhoog trekt uit de poel van diepste ellende en hevig lijden. Mensen die ze accepteren zoals ze zijn, en met heel veel geduld, begrip en liefde willen toewerken naar een prachtige toekomst samen. Ze wéten het; dat ze deze mens(en) wel kunnen vertrouwen en durven dan hun hart geven.
We zien het dagelijks gebeuren en ook nu weer met Ramona. Ook zij heeft de meest vreselijke dingen meegemaakt, maar komt nu langzaam maar zeker bij, bloeit op en ontpopt zich als een Trouw Maatje.
Ook Ramona is een hond-voor-het-leven. Een Trouw Maatje die haar Trauma's achter zich aan het laten is. Haar rugzakje aan het dichtdoen is en haar koffertje aan het pakken is. Omdat ze het onmetelijke geluk heeft dat ze geadopteerd is en straks met de Kerst in een heerlijk warme en zachte mand onder de kerstboom zal liggen.
Na haar medische verzorging (zie de video) heb ik haar, in afwachting van haar reis, niet terug kunnen brengen naar het hok waar ze in moest zitten. Ze verblijft nu bij mij in huis en wordt met de dag vrijer en gelukkiger.
Zoals honden dat doen leeft ze in het moment, laat ze haar trauma's achter zich en zal een echt Trouw Maatje zijn voor haar mensen in Nederland. Het afscheid van haar zal, zoals altijd, moeilijk zijn. Maar omdat ik zeker weet dat ze het goed krijgt kan ik haar loslaten. Met alle liefde loslaten...
Nu hoop ik natuurlijk dat zoveel mogelijk hondjes hier voor de winter weg kunnen.
Dat al deze lieverds een mooi plekje vinden in Nederland en dat ze nooit meer buiten hoeven te slapen maar altijd in een zachte en warme mand kunnen liggen.
Deze lieverds wachten op adoptie, geef ze een kans!
