zondag 24 december 2017

Rosie - driving home for Christmas


Het is november 2017 als op het eiland Lefkas, in de late avonduren, een Engelse man van een take-away restaurant met zijn eten naar huis loopt. Hij merkt dat hij wordt gevolgd en als hij zich omdraait, ziet hij een witte met bruine hond die met het kopje naar beneden hem volgt en een zeer trieste indruk maakt. Als hij haar wat kip geeft, ziet hij hoe slecht de hond er aan toe is.


De man knielt en bekijkt het teefje eens goed. Met afschuw ziet hij dat er een halsband in haar nek gegroeid is. Ook de schakels van een ketting zijn diep in haar huid gedrongen en er zijn meerdere ontstekingen zichtbaar. Beseffende dat dit meisje dringend hulp nodig heeft, neemt de man haar mee naar huis.

Met de grootste zorg en geduld worden bijna alle schakels en halsband uit haar huid verwijderd. Opgelucht valt ze daarna aan op de bak eten die voor haar neergezet wordt.
De volgende dag gaat ze naar de dierenarts om de resterende schakels te verwijderen, de wonden te ontsmetten en een kuur antibiotica volgt. De dierenarts schat haar leeftijd op 1 á anderhalf jaar.
Rosie laat alles toe en het lijkt of zij weet dat er een reden is waarom zij dit moet ondergaan. Ze zal gedurende lange tijd aan een ketting buiten hebben gestaan maar heeft zich weten los te maken of is door iemand losgelaten.



Wij hebben alles op alles gezet om Rosie naar Nederland te kunnen laten komen. Na onze oproep op Facebook meldde zich al snel, en bijna gelijktijdig, een opvanggezin en... een adoptiegezin! 
In de late avonduren van 21 december kwam Rosie aan in Dusseldorf. 
Daar werd ze opgehaald door haar gastgezin en liefdevol opgevangen. Het opvangen duurde echter niet lang... Haar adoptiegezin stond te trappelen om haar te ontmoeten en kennis te laten maken met hun hond Muppet. En al de volgende dag was dat mogelijk! Er was meteen een klik tussen iedereen en Rosie kon aan het laatste gedeelte van haar lange reis beginnen. 

Rosie was driving home for Christmas! 




Rosie is nu de beste maatjes met Muppet. 
En dat doet ons terugdenken aan 23 december 2014. Toen zag Muppet het levenslicht, als 1 van de kindjes van ThyreniWeet u het nog? Hoe Thyreni samen met Myki en Argos gered werd? En dat Karin, het zusje van Muppet (doopnaam Kevin) op kerstavond overleed in de armen van haar moeder? 

En nu is Muppet samen met Rosie... twee gelukkige hondjes, de cirkel is weer rond... 




Rosie heet nu Fozzy en heeft de beste Kerst van haar leven.
Onze onmetelijke dank gaat uit naar haar redders en verzorgers op het eiland Lefkas, 
de familie Kuckelkorn, voor het ophalen en opvangen van Rosie en
de familie Tax, voor het liefdevol adopteren van Rosie. 



καλά Χριστούγεννα
Merry Christmas



maandag 4 december 2017

Elsa (Babet)

‘Wat houden we toch van onze kleine druktemaker en ondeugd!’ 

Elsa woont in Friesland en heeft het er erg naar haar zin. Dat kan ook bijna niet anders, want ze gaat overal mee naartoe. Van op vakantie met de caravan, tot logeren in een hotel. Van kroelen met de bewoners van de zorgwoning van oma, tot het lekker op stelten zetten van haar klasje op de hondenschool. Elsa geniet volop van haar nieuwe leven! Haar baasjes vertellen er graag over.


Toen Elsa (Babet) werd gevonden in Griekenland...

“Hallo! Hier vanuit Friesland een verslagje over onze lieve Elsa. Tijdens onze familiedag in juli hebben we haar aan iedereen voorgesteld. Ze werd heel snel opgenomen in de familie. Logisch, want ze is zo'n innemend hondje. Als we wandelen, wordt ze ook vaak even geknuffeld door passanten. Dat vindt de spontane boef geweldig.

We hebben deze zomer vele fietstochten gemaakt, met Elsa in de mand achterop. En we zijn met de caravan op vakantie gegaan, het was voor haar echt het einde. Ze genoot om de camping en vroeg de hele tijd positieve aandacht van de mede-kampeerders. Ze ging zelfs mee logeren in een hotel. Elsa gaat eigenlijk gewoon overal met ons mee naartoe. 

De bewoners van de zorgwoning, waar Elsa’s ‘oma’ in een groep woont, kennen haar inmiddels ook goed. Ze loopt er meestal los en de bewoners kroelen dan heerlijk met haar. Ze voelt zich er goed thuis en snuffelt lekker rond.






Bij de hondenschool zet ze haar hele klas soms op stelten. Soms moet ik dan echt even met haar buiten de groep gaan staan. D’r oefeningetjes doet ze trouwens daar als een ‘dom blondje’. Ze vindt er niets aan, lijkt het wel. En thuis, zonder prikkels, gaan de trainingen bijna prima. De puber! Op 14 december moet ze examen doen...

Vorige week is Elsa trouwens gesteriliseerd. De eerste dagen was ze erg van slag en in de war. Och, wat had ik een medelijden met haar. Maar... daarna moest de wildebras weer ouderwets getemperd worden hoor!

We houden heel erg veel van ons asielzoekertje, onze kleine druktemaker en ondeugd.  Bovendien is ze ook gewoon heel gemakkelijk te hebben.

Onze Elsa, Elsje en Els: ze is voor ons een heel groot cadeau!”