Posts tonen met het label Meggy. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Meggy. Alle posts tonen

vrijdag 24 juli 2020

Arnolda's Dagboek - Woensdag 22 juli 2020

Arnolda's Dagboek

Vandaag schrijf ik in mijn dagboek over een heel bijzonder hondje. Ze heeft zo een speciaal plekje in mijn hart dat ik eerst, via mijn dagboek, wil laten weten dat ik besloten heb dat het tijd is om ook voor Meggy een gouden mandje in Nederland te gaan zoeken. Dat is geen makkelijke beslissing geweest maar u kent misschien het spreekwoord: "Loslaten is ook houden van... " 

Ik moet haar los gaan laten, het wordt tijd.  



Meggy


Die kleine schuchtere Meggy heeft zich in een half jaar tijd ontpopt tot een vrolijke en aanhankelijke jongedame. 




Met een grote wond over jouw hele kopje en een blind oogje vond ik jou in januari 2020 op een parkeerplaats voor bussen en vrachtwagens. Je was ca. een half jaar oud. Wat er gebeurd is laat zich raden. Jouw angst voor mensen was groot.



We zijn een half jaar later. Het verblijf in onze grote kennel met de stabiele honden heeft je heel erg goed gedaan. Iedere morgen als ik bij je kom spring je een gat in de lucht van blijdschap. Je wil geknuffeld worden en gestreeld. Wat ben je een ander hondje geworden! Iedere dag groeit jouw vertrouwen. Je speelt en rent en hebt weer plezier in je leven. Ondertussen ben je gesteriliseerd. Je weegt ca. 20 kilo en je schofthoogte is ca 55 cm. Je kan al een beetje aan de lijn lopen.




Nu gaan we op zoek naar een geschikt baasje voor je. Dat dat een heel bijzonder baasje zal moeten zijn voor een bijzonder meisje staat als een paal boven water.


Want wie zoeken wij voor jou?


* Iemand die vooral de eerste tijd jouw laat wennen aan haar nieuwe omgeving. 

* Iemand die rust uitstraalt en jou niet pusht. 

* Iemand die bekend is met het gedrag van honden met een rugzakje. 

* Iemand die een volledig afgeschermde grote tuin heeft

* Iemand die jou accepteert als je nog niet kan of doet wat er van een hond verwacht wordt

* Iemand die van knuffelen houdt

* Iemand die de lat niet hoog legt

* Iemand die jou een serieuze kans wil geven

* Iemand die in een rustige setting leeft

* Iemand die het niet erg vindt dat je met je linker oogje niet kan zien







Aan wie zal ik Meggy vol vertrouwen over kunnen gaan dragen? 






donderdag 9 juli 2020

Arnolda's Dagboek - Donderdag 9 juli 2020

Arnolda's Dagboek


Wat kan het leven voor een hond/pup in een week tijd toch veranderen! 

Zó ben je alleen, in slechte conditie, zoekend naar eten en vers water. Je wordt gevonden. Gaat mee. Alles is spannend... 

En in een week tijd zie je de ongelofelijke veerkracht van zo een beestje. 


Bandit (hij is veel te lief voor zijn naam) zat onder de teken toen hij bij ons kwam. Was zeer vermagerd en apathisch. Nu, in een week tijd, met een antibiotica-kuur, goede verzorging en veel liefde, is het een heel ander hondje. Zo heerlijk relaxed! Zoekt zijn eigen weg in de drukte van alle honden in ons huis en op het overdekte balkon. Een rustig mannetje dat veel observeert. Ben benieuwd hoe hij zich verder gaat ontwikkelen. Hij is zó lief.





Zijn zus Sabrina daarentegen beschouwt het leven als een groot feest. 

Ze kan met alle honden overweg. 

Spelen, rennen, uitdagen en dan slapen. Prachtig dametje om te zien. Ze redt zich wel.


Mira, met haar gebroken heup, begint weer te lopen. Ze staat zelfs soms al op haar achterpoten en met haar voorpoten op de rand van de kennel. Ze verblijft nog steeds in een grote kennel op het balkon. Nog even volhouden en dan mag ze ook mee spelen met de anderen. 






Van de week is ze onder de douche geweest. Mira vond het heerlijk en ook dat ik daarna haar vacht verzorgde. Door al het liggen zaten er veel knopen in maar ook een niet al te fris luchtje. Ze geniet van de aandacht en gezelligheid maar laat zich ook horen als ze iets wil of het ergens niet mee eens is. Sterk karakter. Dat moest ze ook wel hebben, anders had ze het nooit zo lang volgehouden in het weiland waar ik haar letterlijk al stervend gevonden heb. Het was erop of eronder. Gelukkig koos ze voor het eerste...



Had ik al verteld dat er een klein zwart volwassen reutje aan is komen lopen? Hij gaat niet meer weg. Heeft ons uitgezocht. Hij kwam op de teefjes af. Mario heeft hem de toepasselijke naam Romeo gegeven. Romeo wordt vandaag gecastreerd. Dat gaat hem meer rust geven. Want oh oh... de meiden zijn wel erg leuk!



Vandaag wordt ook Meggy (de pup met de ingeslagen schedel) gesteriliseerd. Zij laat zoveel progressie zien nu ze in de kennel met de grote honden is. Ze komt haar knuffels opeisen en is zo blij als ze je ziet. Begin toch te denken dat er mogelijkheden voor haar zijn in Nederland.


En dan de 10 boefjes. Wat een stel! Nog een paar weken en dan gaan ze alweer weg. Er zit zo een verschil in dit nest! Niet alleen qua grootte, ook qua karakters. Mooie hondjes. Met plezier rennen ze over de binnenplaats als ik hun onderkomen schoon maak. Gaan ze weer naar binnen dan kan ik de binnenplaats schoon maken. Ach, het houdt je bezig en ik doe het met heel veel liefde. Honden zijn puur. Ieder weer uniek. Ik geniet... 




Wilt u reageren? Stuur mij gerust een email! Klik op de button: 



Lieve groet, 

Arnolda