woensdag 23 december 2020

Arnolda's Dagboek - Woensdag 23 december 2020

Arnolda's Dagboek



Al eerder had ik geschreven over Nelly die ik bij het strand had gevonden en waarvan de eigenaar geen sterilisatie uit liet voeren die ik hem aanbood. Diezelfde eigenaar die in Athene woont en hier in Agios Konstantinos (op twee uur afstand rijden), een huis heeft waar hij alleen in de zomer is. Deze meneer heeft Nelly aan haar lot overgelaten in de verwachting dat anderen de zorg voor zijn hond overnamen. Van de zomer hebben we, in overleg met de buurman, haar twee overgebleven pups van het nestje van 6, mee naar huis mee genomen. En nu wilde deze eigenaar weer een nestje van Nelly...




Kwaad was ik, woest! 

Hoe kon hij nou een hond laten bezwangeren als er in de winter niemand in de buurt is en Nelly maar moet zien hoe ze haar kleintjes groot moet krijgen en zelf aan haar eten moet komen? 

En zomaar meenemen mag ik de hond ook niet als er een eigenaar bekend is. Echter, een eigenaar is ook hier in Griekenland verplicht voor zijn hond zorgen! Op een dag werd ik benaderd door de buren met de vraag of ik alsjeblieft Nelly mee wilde nemen. Ze was weer drachtig en hij en zijn vrouw waren er zo onderhand wel klaar mee. Iedere keer als de ze terugkomen bij hun vakantiehuis lopen er weer nieuwe pups. Ik snap dat wel... Deze mensen hebben er niet om gevraagd en hun buurman (alleen aanwezig in de zomer), de eigenaar van Nelly, kijkt er niet naar om.




Dus: Nelly mee naar ons huis. Wij hebben Bandit nog, haar zoon uit het eerste nest. Het was bijzonder om te zien hoe blij hij was zijn moeder weer te zien. Ik weet zeker dat hij haar herkende. Bandit is een geweldige hond met een heel mooi karakter. Nelly was verbouwereerd. Moest het allemaal eerst nog maar eens zien.


De pups die ze eventueel zou krijgen mochten bij ons ter wereld komen. 

Ik moet even uitleggen dat ik vóór sterilisaties ben. Absoluut een voorstander! Maar moeite heb met abortus van een zwangere hond. Het zal wel een vrouwending zijn maar als ik de mogelijkheid heb om deze pups groot te brengen, samen met de moeder, dan doe ik dat. 

Uiteraard zijn er situaties waarbij je er echt niet onderuit komt. Maar Nelly mocht voor de laatste keer moeder worden bij ons. Drie maanden na de geboorte van de pups wordt Nelly gesteriliseerd en behoort puppies krijgen voor haar tot het verleden.


Nelly ontpopte zich als een lieve aanhankelijke dame. Gezellig erbij op onze overdekte veranda. Scharrelen op de binnenplaats. Al snel wist ze bij wie ze de lekkere koekjes moet halen (Mario).





Op 12 november zijn er 6 pups geboren. Vijf teefjes en één reutje. Twee zijn een kopie van Nelly, bruin/wit en vier zijn wit met stippen en vlekken. Nelly is op en top moeder. De pups mag ik verzorgen, ze vertrouwt me volledig. Prachtige pups die samen met Nelly warm, droog en beschut mogen opgroeien. Dat is wel wat anders dan in de struiken of bosjes bij een nat en winderig strand...




Ondertussen zijn ze bijna 6 weken en ontwikkelen ze zich heel snel. Ze herkennen me en beginnen te spelen. Drinken bij moeder Nelly is er niet meer bij. Ze vindt het wel best zo, houdt het voor gezien en ligt alweer op de veranda. 


Ook deze pups komen op de leeftijd van (bijna) 4 maanden naar Nederland. Tot die tijd genieten we van deze lieve kruimeltjes.





Bekijkt u vooral deze prachtige video, en zie hoe Nelly opbloeit 

en het leven geeft aan zes prachtige pups.  


Lieve groet, 

Arnolda



maandag 14 december 2020

Kerstactie 2020 - Help ons te helpen: hang de boom vol!

 


Kerst 2020

Deze Kerst wordt voor iedereen helaas niet zoals we dat gewend zijn.

We moeten er het beste van maken. 

En dat doen wij, het team van Dog Rescue Greece, ook. 

Ook wij moeten alle zeilen bijzetten om ons werk te kunnen voortzetten; om de hondjes te kunnen blijven redden en ze te verlossen van ondraaglijk lijden.

En daarom werken we allemaal keihard, de klok rond.  

Helpt u ons te helpen? 

Doet u dit jaar ook weer mee aan de Kerstactie? 

Voor elke vijf euro hangen we een kerstbal in de boom. 

Helpt u mee de boom te vullen en zo de hondjes te helpen? 

Dank u wel! Efcharisto polí! 

Klik op de kerstboom om te doneren via de

 crowdfunding-actie op Geef.nl





Dank aan donateurs: 

M. Schopenhouer
R. de Jong
I. Tol
J. Gröneveld
S. Sabato
N. van Kleef
Anoniem
Anoniem
A. Huuksloot
Anoniem
K. Awater
Anoniem
A. Vermaat
Anoniem
M. Miltenburg
Anoniem
L. Offermans
N. Kuechler
S. van Eijsden
M. van Tol
I. van List
C. Tielrooy
D. Knevelman-Velvis
Anoniem
Y. Boon
D. en Pedro
Y. Drummen-Menning
Theo en Anja (Rothema Auto's)
D. Wolfs
F. van de Werken
Anoniem
I. van den Berg
J. Figee
W. Potkamp
W. Groenewegen
E. van Baren
N. Kuechler
A. Meisel
A. Seelt-Pleging
C. Heskes
J. Vermeeren
G. van den Heuvell




Tevens zeggen wij dank aan alle andere mensen die ons 
op diverse manieren ondersteunen.
Iedereen persoonlijk bedanken is soms niet mogelijk, 
mogen we het daarom op deze wijze doen? 
 
❤️

Heeft u al gehoord over onze mega Kerst-reddings-operatie? 
De prachtige video kunt u bekijken op ons YouTube kanaal: 












vrijdag 20 november 2020

Arnolda's Dagboek - Vrijdag 20 november 2020

Arnolda's Dagboek


Via Facebook kwam er een noodkreet binnen. Vanuit Rhodos. Een man uit Letland, die tijdelijk op Rhodos verblijft, vindt op 10 november deze hond voor zijn deur. 



Ze is zeer mager, heeft grote honger en heeft de striemen van een ketting in haar nek. Hij noemt haar: Greta.




Februari moet de man Rhodos verlaten en in zijn wanhoop plaatst hij oproepen op Facebook. Op het moment dat ik reageer, reageert Maria ook en samen maken we een plan. 
Greta krijgt eerst bloedonderzoek en wordt gesteriliseerd. Daarna lekker bijkomen en als ze gezond is, in orde maken voor uiteindelijk: vertrek naar Nederland.





Greta wist precies bij wie ze moest zijn voor hulp. Het gaat goed komen met haar.









donderdag 19 november 2020

Arnolda's Dagboek - Donderdag 19 november 2020

 

Arnolda's Dagboek

Eergisteren schreef ik onder aan mijn dagboek-pagina: "wordt vervolgd". 

Welnu, dit is het vervolg; Luna en Aiden, die hun geluk niet op kunnen! 

Omdat beelden meer zeggen dan 1000 woorden, houd ik het vandaag even bij dit filmpje: 



(kunt u deze video niet zien op uw mobiele telefoon? 
klik dan onderaan op "internet-versie weergeven")

Wilt u hun reddingsverhaal zien? Ga dan naar de vorige pagina in mijn dagboek

Liefs van Arnolda en alle hondjes! 


dinsdag 17 november 2020

Arnolda's Dagboek - Dinsdag 17 november 2020

Arnolda's Dagboek

Als je zwerfhonden redt in zo een kleine gemeenschap als waar wij wonen, dan weten ze je snel te vinden. Vandaag kreeg ik bericht van onze Griekse vriend Stefanos, dat er in het buitengebied bij een olijfolieperserij twee jonge honden waren gedumpt. Hij wachtte al op mij beneden bij de supermarkt.   Of ik maar snel wilde komen....

Nu was ik toevallig net van plan om boodschappen te gaan doen. Kooi en voer in de auto en hup de berg af.



Stefanos reed voorop en bij de perserij aangekomen, sprongen allebei de honden uit een greppel. 

Sterk vermagerd, onder de distels en heel veel honger.


Het eten dat ik achter de auto op de grond had gestrooid, ging er in zonder te kauwen. 


Heel makkelijk kon ik ze één voor één in de kooi zetten.

Scharminkels zijn het. 😢





Thuis gekomen ben ik bij ze achter in de auto gaan zitten. En oh wat genoten ze van het knuffelen en aaien!


De distels verwijderd, ontwormd, vlooien behandeld, voer en een hele grote bak water. Je zag ze genieten! 


Morgen komt de dierenarts. Kunnen ze gelijk gevaccineerd worden. 

Ik schat ze op ca. 7 maanden, hun gebit is volledig gewisseld. 

We hebben ze de namen Luna en Aiden gegeven.



~ wordt vervolgd ~


Wilt u mij, Dog Rescue Greece, helpen? 

Ga dan naar de website.


Dank u wel! 

Efcharisto poli!

zondag 18 oktober 2020

Arnolda's Dagboek - Zondag 18 oktober 2020


Even een zetje.....

Een aantal weken geleden vonden Mams en ik 3 kleine puppies vlakbij het strand. We spraken met Kostas die daar in een klein huisje woont tussen de olijfboomgaarden. Een wat oudere Griekse man met een paar zwerfhonden om zijn huis die hij zo goed als hij kan verzorgt. 


Hij liet ons een ouder hondje zien dat bij hem woont. Het vel van de poten was rood, vochtig en open gebarsten. Grote kale schurfterige plekken op het lijfje. De hond verging van de jeuk. Kostas vroeg om hulp. Hij begreep niet wat er met zijn hondje mis was. Geld om naar de dierenarts te gaan had hij niet. Gelukkig had ik medicatie voor schurft bij me. We hebben de hond gelijk een tablet gegeven en beloofden er snel terug te komen met vervolg medicatie.

Een week later waren we weer bij Kostas. Hijzelf was er niet maar de hond met schurft liep buiten in de tuin. De plekken op de poten waren niet zo vurig meer en aan het genezen. De vervolg medicatie liet ik achter.

Gisteren was ik weer bij Kostas en vol trots liet hij zien dat zijn hond zijn vacht weer terug krijgt. Kostas was dankbaar.


Ik moest in de tuin komen en hij vertelde dat de hond 12 jaar is en hij er nu weer vertrouwen in had dat hij nog wel een poosje mee zou gaan. Kostas opende de bek van de hond en vertelde dat de hond geen voortanden heeft.


Daarna moest ik mee naar zijn buitenkeuken en liet hij zien hoe hij in een pan vlees met macaroni kookte voor zijn hond, zodat hij met zijn gehavende gebit kan eten. De hond was ook aangekomen. Duidelijk beter in zijn vel, letterlijk en figuurlijk. 

In een andere kast die Kostas opende stond een grote zak voer van de Lidl.

Ik heb Kostas geprezen voor de goede zorgen en hij straalde. Dankbaar en blij was hij dat hij net even het zetje had gehad om er weer vol voor te gaan. 

Het kan soms zo eenvoudig zijn.....





maandag 21 september 2020

Arnolda's Dagboek - Maandag 21 september 2020

Vandaag met mam op pad. 

Zou haar laten zien waar we Sabrina en Bandit gevonden hebben. We draaiden het smalle weggetje op naar het strand en na een paar honderd meter rennen daar ineens 3 kleine hondjes (pups) voor ons uit. 

Er staat daar maar 1 huis, dat bewoond is door een ouder echtpaar. Ze zijn in huis en als ik roep komt de man naar buiten. Geen woord Engels spreekt hij maar in het Grieks en met handen en voeten geeft hij aan dat hij niet weet van wie ze zijn. En of ik ze maar asjeblieft en gauw mee wil nemen. In de auto staat nog een bench die ik uitklap. 

Mam heeft ondertussen in de auto al 2 pups op schoot. De man vangt de derde en samen tillen we de bench achter in de auto. Ik geef de man een fles Ouzo in geschenkverpakking en verwonderd kijkt hij mij aan. Hij snelt zich naar binnen om het aan zijn vrouw te laten zien. Even later is hij terug en zwaait ons uit. 

Op naar huis, stel kleintjes.





zondag 13 september 2020

Arnolda's Dagboek - Zondag 13 september 2020




Zondag morgen om 11 uur sta ik boven Athene op de weg naar Korinth. Ik sta hier om Ermis over te nemen van Helen, een rescuer uit Korinthie.

Ermis heeft zijn baasje dit jaar verloren in een tragisch ongeluk in een grot bij Loutraki.

Het baasje van Ermis was 1 van de vier mannen die in deze grot op zoek waren naar goud. Dat deden ze vaker maar deze keer ging het gruwelijk mis. Ze stierven aan koolmonoxidevergiftiging van de generator. [ Lees hier het ARTIKEL ] 

Ermis bleef alleen achter en werd wat verzorgd door een mevrouw. 's Nachts sliep Ermis in een auto. Ze merkten aan hem dat hij zijn baasje miste.


De vrouw die Ermis verzorgde vond de tijd dat het duurde om voor Ermis een nieuw baasje te vinden, te lang worden. Ze had er geen zin meer in hem nog verder onder haar hoede te houden en dreigde Ermis op straat te zetten. Ermis heeft er niet om gevraagd. Hij was gelukkig bij zijn baasje.

Een paar dagen na dit dreigement heeft de vrouw Ermis achter gelaten op de stoep voor een dierenkliniek. Daar hebben ze Ermis opgevangen.

Lang blijven kan hij daar niet.....

Dus sta ik hier in de bloedhete zon te wachten op Ermis. Het komt goed voor je kleine, dat beloof ik je.



Ermis staat al op de website



Naschrift: 

Drie kleine kleutertjes......

..... werden gedumpt op een akker in een dorp vlak bij Athene. Dader onbekend. 
Maar kleintjes worden groter en de bewoners in de omgeving waren hier niet op gesteld. 
Ze dreigden de pups om te brengen als ze niet voor een bepaalde datum weg zouden zijn.

Maar ja, niet gevaccineerde honden kan ik eenvoudig weg niet bij ons huis hebben. 
Daarmee zou ik de andere honden in gevaar kunnen brengen.

Na overleg met de plaatselijke vrijwilliger zijn de pups in allerijl weggehaald. 
Naar de dierenarts om te vaccineren en daarna in pension.

Nu is het tijd om ze op te halen. Ik ben in Athene voor Ermis en neem de 3 pups mee naar huis.

Wordt vervolgd.....




donderdag 20 augustus 2020

Arnolda 's Dagboek - donderdag 20 augustus 2020



Beesten zijn het.....


..... en daar bedoel ik niet de 6 pups van 1 maand jong mee, die bij mij op 9 Augustus in de opvang zijn gekomen. Maar ik heb het over de mensen die de moeder van 9 pups letterlijk hebben vermoord. Haar hals was doorgesneden. Drie pups hebben de gruweldaden ook niet overleefd. 




De 6 overgebleven pups die nu bij mij in de opvang zijn moeten dit gezien hebben. Ze waren zó angstig. 


Stijf onder de vlooien en teken. Ze zaten tot in de gehoorgang. De parasieten hadden de pups volledig leeg gezogen.Het tandvlees van de kleintjes was wit en grauw. Ze moeten een aantal dagen in doodsangst hebben gezeten voor ze werden gevonden in een oude stal. 



Drie dagen zijn we (Anita M. en ik) bezig geweest om ze weer toonbaar te krijgen.


Twee waren de moed aan het op geven. Met suikerwater, honing en antibiotica kwamen ze weer bij. Het was erop of er onder. We hebben er hard aan moeten trekken maar hopelijk zijn ze er door.


En nu na 2 weken kan ik zeggen dat ze vrolijker worden. Niet meer zo angstig in een hoekje maar blij als ze me zien. Knuffelen is ook heel fijn. En stukje bij beetje komt het vertrouwen weer terug. En er komt ook nog eens geluid uit. 





Wat heeft de mens (het beest) bezield om zo een onschuldige moeder af te slachten? 

En dan de Griekse mensen die beweren dat we honden exporteren voor de vlees industries en vivi sectie! Laat ze eerst maar de hand in eigen boezem steken en deze barbaarse daden achterwege laten. Pas als dat onder controle is en de Grieken die dit soort praktijken erop na houden, echt weten wat animal welfare is, pas dan mogen ze hun mond open doen. Echt schande ! 


Verbeter de wereld maar begin bij jezelf!







Naschrift maandag 24 augustus 2020: 

Tot ons grote verdriet hebben we afscheid moeten nemen van de kleinste van het stel. 

Lieve kleine Marlin is vannacht overleden. Ondanks onze goede verzorging en liefde is hij nu in de hondenhemel. 

Rust zacht lieve Marlin, je bent nu weer bij je mama en je broertjes en zusjes. 💕 





Naschrift woensdag 9 september 2020: 

Tot ons grote verdriet hebben we ook afscheid moeten nemen van Makkin. 

Omdat hij erg achteruit ging is hij naar de dierenarts gebracht en daar is alles in het werk gesteld om hem te redden. Het mocht helaas niet baten. 

Rust zacht lieve Makkin, ook jij bent nu weer bij je mama en je broertjes en zusjes. 💕 




zaterdag 1 augustus 2020

Arnolda's Dagboek - Zaterdag 1 augustus 2020



At the right place at the right time.

In de email ontvang ik een bericht van Liza en Julian die op vakantie zijn in Griekenland. Dagelijks ontvangen wij emails met hulpverzoeken voor honden die door toeristen gevonden worden tijdens hun verblijf in Griekenland. Helaas kunnen we niet alle verzoeken positief beantwoorden maar dit keer lukte dat wel. 

Zoals de titel al aangeeft “op de juiste plek op het juiste moment”.

Wij hebben drie dagen geleden een hond langs de weg zien staan. De hond was sterk vermagerd dus we zijn gestopt om haar water te geven. Omdat zij er zo slecht aan toe was, wilde ik vandaag terug en we vonden haar vlakbij de plek. Zij is sterk vermagerd. Zij was wat angstig maar durfde toch naar ons toe te komen. We hebben opnieuw water en wat natvoer gegeven. Zij kwispelde en ik mocht haar aanraken. Ze leeft onder erbarmelijke omstandigheden. Het is een mooie en lieve hond met een vrolijke blik en ondanks dat ze angstig is, is ze toch enigszins sociaal en contact makend. Het is duidelijk dat de hond ernstig verwaarloosd is en zorg behoeft. We zouden graag willen weten wat we kunnen en mogen doen of welke hulp er mogelijk is. 



Een graatmager teefje, onder de vlooien en teken, een halsband met een grote bel eraan, gevonden in het buitengebied van een klein dorpje. Mogelijk heeft zij gefungeerd als schapen of geitenhoedster en heeft ze haar eigen weg genomen. Het toeval wil dat één van onze vrijwilligers op nog geen 10 minuten afstand daar vandaan woont. Zelf woon ik er 5 uur rijden (enkele reis) vandaan. De volgende dag gaat de vrijwilligster met Liza en Julian naar de bewuste plek en het teefje is nog daar. Wachtend op voedsel want honger dat heeft ze. Ze mogen een lijn aan haar halsband doen en gewillig gaat ze mee, na eerst wat gegeten te hebben natuurlijk.
Ze noemen haar Bobbie en ze verblijft nu in de shelter. Daar wordt ze verder onderzocht. Bloedtesten en vaccinaties staan op het programma. Nu maar hopen dat ze gezond is. Mogelijk heeft ze al een baasje in Nederland. De zus van de vindster heeft interesse.



Wilt u mij en mijn team helpen om hondjes zoals Bobbie te kunnen blijven redden? 
Laat uw hart spreken en vul mijn online collectebus. Klik op de afbeelding: 


Dank u wel - Efcharisto polí