Arnolda's Dagboek - Zondag 26 juli 2020

Mira

Je naam is afgeleid van het Engelse woord Miracle. Nou, die naam doe je eer aan want een wonder dat ben je! Vijf weken geleden lag je op sterven na dood in een weiland. Je kon je kopje niet eens meer optillen. We hoopten dat je de eerste dagen erdoor zou komen. Slapen, slapen en bijkomen. Ondertussen verzorgden we de wonden die de grote zwerfhonden gebeten hadden in jouw achterlijfje. Grote ontstoken gaten waar de maden uitkropen. Ik ruik nog steeds de lucht die jouw rottende huid verspreidde, bah. 

Jouw gebroken heup, waardoor je niet meer kon lopen maakte je een gewilde prooi voor de volwassen honden om je heen. Het was erop of eronder. Maar dat we je zo zouden laten liggen was geen optie. Beter humaan sterven dan op deze wijze lijden. 

Eerst twee weken in een kleine bench midden op tafel. Daarna in een puppykennel op het balkon. 

En nu, vijf weken later, loop je je eerste stappen op onze binnenplaats. Je kijkt verwonderd om je heen, net zoals wij verwonderd zijn om jouw herstel. Wat een pit, wat een kracht heb je getoond! 

We gaan je voorbereiden op een fijne familie in Nederland. Nog wat meer aansterken en dan gaat jouw welverdiende nieuwe leven beginnen. Dat er ergens een baasje voor jou is weet ik wel zeker. Miracles, ze bestaan echt. Jij bent er één van...

Arnolda's Dagboek - Woensdag 22 juli 2020

Arnolda's Dagboek

Vandaag schrijf ik in mijn dagboek over een heel bijzonder hondje. Ze heeft zo een speciaal plekje in mijn hart dat ik eerst, via mijn dagboek, wil laten weten dat ik besloten heb dat het tijd is om ook voor Meggy een gouden mandje in Nederland te gaan zoeken. Dat is geen makkelijke beslissing geweest maar u kent misschien het spreekwoord: "Loslaten is ook houden van... " 

Ik moet haar los gaan laten, het wordt tijd.  

Meggy

Die kleine schuchtere Meggy heeft zich in een half jaar tijd ontpopt tot een vrolijke en aanhankelijke jongedame. 

Met een grote wond over jouw hele kopje en een blind oogje vond ik jou in januari 2020 op een parkeerplaats voor bussen en vrachtwagens. Je was ca. een half jaar oud. Wat er gebeurd is laat zich raden. Jouw angst voor mensen was groot.

We zijn een half jaar later. Het verblijf in onze grote kennel met de stabiele honden heeft je heel erg goed gedaan. Iedere morgen als ik bij je kom spring je een gat in de lucht van blijdschap. Je wil geknuffeld worden en gestreeld. Wat ben je een ander hondje geworden! Iedere dag groeit jouw vertrouwen. Je speelt en rent en hebt weer plezier in je leven. Ondertussen ben je gesteriliseerd. Je weegt ca. 20 kilo en je schofthoogte is ca 55 cm. Je kan al een beetje aan de lijn lopen.

Nu gaan we op zoek naar een geschikt baasje voor je. Dat dat een heel bijzonder baasje zal moeten zijn voor een bijzonder meisje staat als een paal boven water.

Want wie zoeken wij voor jou?

* Iemand die vooral de eerste tijd jouw laat wennen aan haar nieuwe omgeving. 

* Iemand die rust uitstraalt en jou niet pusht. 

* Iemand die bekend is met het gedrag van honden met een rugzakje. 

* Iemand die een volledig afgeschermde grote tuin heeft

* Iemand die jou accepteert als je nog niet kan of doet wat er van een hond verwacht wordt

* Iemand die van knuffelen houdt

* Iemand die de lat niet hoog legt

* Iemand die jou een serieuze kans wil geven

* Iemand die in een rustige setting leeft

* Iemand die het niet erg vindt dat je met je linker oogje niet kan zien

Aan wie zal ik Meggy vol vertrouwen over kunnen gaan dragen? 

arnolda@dogrescuegreece.nl

Arnolda's Dagboek - Donderdag 9 juli 2020

Arnolda's Dagboek

Wat kan het leven voor een hond/pup in een week tijd toch veranderen! 

Zó ben je alleen, in slechte conditie, zoekend naar eten en vers water. Je wordt gevonden. Gaat mee. Alles is spannend... 

En in een week tijd zie je de ongelofelijke veerkracht van zo een beestje. 

Bandit (hij is veel te lief voor zijn naam) zat onder de teken toen hij bij ons kwam. Was zeer vermagerd en apathisch. Nu, in een week tijd, met een antibiotica-kuur, goede verzorging en veel liefde, is het een heel ander hondje. Zo heerlijk relaxed! Zoekt zijn eigen weg in de drukte van alle honden in ons huis en op het overdekte balkon. Een rustig mannetje dat veel observeert. Ben benieuwd hoe hij zich verder gaat ontwikkelen. Hij is zó lief.

Zijn zus Sabrina daarentegen beschouwt het leven als een groot feest. 

Ze kan met alle honden overweg. 

Spelen, rennen, uitdagen en dan slapen. Prachtig dametje om te zien. Ze redt zich wel.

Mira, met haar gebroken heup, begint weer te lopen. Ze staat zelfs soms al op haar achterpoten en met haar voorpoten op de rand van de kennel. Ze verblijft nog steeds in een grote kennel op het balkon. Nog even volhouden en dan mag ze ook mee spelen met de anderen. 

Van de week is ze onder de douche geweest. Mira vond het heerlijk en ook dat ik daarna haar vacht verzorgde. Door al het liggen zaten er veel knopen in maar ook een niet al te fris luchtje. Ze geniet van de aandacht en gezelligheid maar laat zich ook horen als ze iets wil of het ergens niet mee eens is. Sterk karakter. Dat moest ze ook wel hebben, anders had ze het nooit zo lang volgehouden in het weiland waar ik haar letterlijk al stervend gevonden heb. Het was erop of eronder. Gelukkig koos ze voor het eerste...

Had ik al verteld dat er een klein zwart volwassen reutje aan is komen lopen? Hij gaat niet meer weg. Heeft ons uitgezocht. Hij kwam op de teefjes af. Mario heeft hem de toepasselijke naam Romeo gegeven. Romeo wordt vandaag gecastreerd. Dat gaat hem meer rust geven. Want oh oh... de meiden zijn wel erg leuk!

Vandaag wordt ook Meggy (de pup met de ingeslagen schedel) gesteriliseerd. Zij laat zoveel progressie zien nu ze in de kennel met de grote honden is. Ze komt haar knuffels opeisen en is zo blij als ze je ziet. Begin toch te denken dat er mogelijkheden voor haar zijn in Nederland.

En dan de 10 boefjes. Wat een stel! Nog een paar weken en dan gaan ze alweer weg. Er zit zo een verschil in dit nest! Niet alleen qua grootte, ook qua karakters. Mooie hondjes. Met plezier rennen ze over de binnenplaats als ik hun onderkomen schoon maak. Gaan ze weer naar binnen dan kan ik de binnenplaats schoon maken. Ach, het houdt je bezig en ik doe het met heel veel liefde. Honden zijn puur. Ieder weer uniek. Ik geniet... 

Wilt u reageren? Stuur mij gerust een email! Klik op de button: 

Lieve groet, 

Arnolda

Arnolda's Dagboek - Vrijdag 3 juli 2020

Arnolda's Dagboek

1 juli 2020

 

Even lekker naar het strand geweest. Op de terugweg een weggetje ingeslagen wat we nog niet kenden en ook naar het strand leidt. We komen op een heel rustig stukje en rijden door tot we aan het strand enkele vakantiehuizen zien. Een klein weggetje loopt er tussendoor. 

En daar zit ze. Alsof ze wist dat we zouden komen, alsof we verwacht werden.

Een kleine blonde pup zit op haar kontje midden op het weggetje. Ik stap uit de auto en neem haar in mijn armen. Links van me staat een vrouw achterin een grote tuin op haar balkon en begint te roepen. We rijden met de pup naar haar toe. De vrouw komt naar het hek.

"Is de pup van u?" vraag ik. Ze schudt haar hoofd. "Wilt u haar hebben?" Nee, ook dat niet.

In het Grieks legt ze uit dat de pup bij een moederhond hoort die van de buurman is. Ze hebben haar Sabrina genoemd. Er is geen geld om ze te verzorgen. 

De buurman woont in Athene en heeft de moederhond (ze heet Kanella) achtergelaten. Er zou ook nog een broertje van Sabrina zijn maar die kunnen we niet vinden. 

Oke, de jongedame gaat mee naar ons huis. Ze heeft zich al lekker bij Mario op zijn schoot genesteld.

We rijden een stuk door naar achteren om de auto te keren. We komen weer voorbij het hek waar de vrouw staat en ondertussen haar man ook. Hij spreekt Engels en ik vraag of hij aan de buurman wil vragen of we beide pups mee mogen nemen. Ook vraag ik of de moederhond gesteriliseerd mag worden. Er wordt gebeld en ons aanbod wordt met beide handen aangegrepen. 

Het broertje laat zich nog niet zien en ik laat voer achter voor moeder en pup.

Eenmaal thuis gekomen overleg ik met de dierenarts voor sterilisatie van de moeder. Sabrina zit ónder de teken. In haar oren en tussen de tenen zit het vol. Ze laat het allemaal toe en geniet van de aandacht en even later van het eten.

Mijn gedachten zijn bij Kanella. Ook zij zal onder de teken zitten en met medicatie rij ik nog een keer naar de plek waar moeder en pup verblijven. 

Als ik het straatje in rijd zie ik een kleine pup smikkelen van het voer. Dit moet het broertje zijn en wat is hij mager. Geen gramnetje vet, alleen maar botjes. Vol met teken en uitgeput. Een scharminkel. Mario heeft hem Bandit genoemd. Het zal nog lang duren voordat hij zijn naam eer aan gaat doen.

Ik geef de medicatie aan de man die ik eerder al gesproken had. En zeg hem dat ik de pup mee neem. 

Oh ja, hij had zijn vrienden gebeld, Daar zijn ook nog twee teefjes en vier reutjes die gesteriliseerd en gecastreerd moeten worden. 

Of we kunnen helpen.... maar natuurlijk! 

Bij Bandit hebben we ook meer dan 50 teken weggehaald. Hij krijgt nu de best mogelijke verzorging en medicatie maar hij heeft het moeilijk. Hij weegt maar 4,6 kilo en is totaal uitgeput. 

Zo mag het leven van een hondje niet zijn. Dat heeft ie niet verdiend, de schat. 

Zodra ik tijd en gelegenheid heb, zal ik verder vertellen over hoe het met Sabrina en Bandit gaat. 

Liefs, 

Arnolda

P.s. Wilt u ons helpen? Dat kan op vele manieren. Klik op de knop hieronder. Efcharisto polí!

Arnolda's Dagboek - Donderdag 2 juli 2020

Arnolda's Dagboek

De bende van 10

Op 06-06-2020 ontvingen we een noodoproep uit Athene. 

Of we 10 pups zonder moeder van ca. 6 weken op konden vangen.

Onze opvang was net leeg, dus kom maar op!

De bende van 10 arriveert op 7 juni. Tien kleine pups. Wat zijn ze mooi.

Een heel gevarieerd bont nestje, van zwart naar wit tot bruin zonder/en met spikkels.

Het duurt even voor we ze goed en wel uit elkaar kunnen houden. 

Maar in de weken na hun komst onderscheiden ze zich naar grootte en karakter.

We hebben onze handen vol. Ze willen spelen en rennen op de binnenplaats. 

Drie keer per dag wordt alles gepoetst. En natuurlijk knuffelen we er op los. 

Kilo's voer gaan er door.

Sommige vinden hun baasjes al voordat ze goed en wel op de website staan. Maar ze vinden vast alle tien binnenkort een baasje. 

Lekkere bijdehante boeven zijn het.

In ieder geval genoeg leven in de brouwerij met Mogli, Deejee, Marco, Lasko, Logan, Tino, Kora, Suzy, Raya en Lotta.