Arnolda's Dagboek - Zaterdag 13 maart 2021

Arnolda's Dagboek

Zaterdag 13 maart 2021

Never a dull moment in Greece. Iedere dag gebeurt er wel iets. 

Hetzij met de honden thuis, of bij ons in de opvang, of de honden in AMFISSA.

De pupjes van Nelly die hier geboren waren in november 2020, zijn in Nederland geadopteerd en hebben lieve gezinnen gevonden waar ze een warm welkom hebben gekregen. 

We merken dat als de pups tussen de 3 en 4 maanden zijn ze zich gaan vervelen en echt moeten uitvliegen naar hun nieuwe leven. 

Vlak voor vertrek naar Nederland werd Pepper nog in haar bekje gestoken door een 

bij. 🐝 Binnen no-time had ze een mega dikke tong en snuit. Haar tong hing als een lap rood vlees van 10 cm uit haar bekje en er was geen beweging in te krijgen. Als een ware Max Verstappen ben ik over de snelweg naar de dierenarts in Lamia gesjeest. Meer dan een half uur duurt dat, maar het leek een eeuwigheid.

Onderweg zakte ze steeds weg en probeerde ik met mijn rechterhand haar bekje open te houden. Het had ook niet veel langer moeten duren. Ze werd fantastisch geholpen in de spoedkliniek en later in de middag gingen we moe maar opgelucht naar huis. Van de dierenarts kreeg ik een recept mee. Bij een volgende keer kan ik gelijk een injectie geven en iets rustiger naar de dierenarts rijden.

De week na het vertrek van haar pups heb ik moeder Nelly én Faith, de moeder van de 4 pups van Amfissa die bij ons logeren, laten steriliseren. Nelly en de pups hebben een baasje in Nederland gevonden. 

Alleen Faith zoekt nog. Zij is zo lief, zo breekbaar. Ik hoop dat er in Nederland een hele lieve familie op haar wacht en haar net zo in hun hart sluit als ik heb gedaan.

Faith en haar pups gaan fantastisch. Bij mooi weer spelen ze heerlijk in de boomgaard die vol staat met olijfbomen. We wonen op een berg. De pups rennen naar beneden en gaan zó hard dat ze over hun eigen pootjes struikelen. Rollebollend gaan ze de berg af en dan is later weer naar boven een hele kluif. Het is een prachtig gezicht en de beelden spreken boekdelen. Stuk voor stuk geweldig lieve hondjes. Sociaal, aanhankelijk en vrolijk. Bekijkt u vooral de prachtige film: 

Jessy, onze jonge hond met waterhoofd, verblijft nu in de kennel bij de “grote jongens”. Hij vindt het er heerlijk en speelt veel met Bryanna en Famke, onze twee opvangers uit het Friends for Life-programma. We merken aan Jessy geen achteruitgang. Zolang hij zo goed gaat maken we geen MRI. Het is een heerlijke ondeugende clown.

Onze Griekse vriend Stefanos vroeg om hulp bij een hond die bij een houtzagerij voor de deur was achtergelaten als jonge pup in een kartonnen doosje. Ze is nu 9 a 10 maanden oud en verdient gewoon veel meer dan een leven in een ommuurd grondstuk naast een houtzagerij. Ze heet Kelly en is ook weer zo een schat. Haar vaccinaties zijn nu geregeld en afgelopen week is zij gesteriliseerd. Bij de dierenarts liet ze alles toe. Wat een bijzonder meisje weer. Tot aan haar vertrek blijft ze nog bij de houtzagerij en dan komt ook zij naar Nederland, waar haar een liefdevol thuis wacht. 

Victor onze Pekinees, sinds december bij ons in de opvang, maakt ook sprongen vooruit. Nu hij meer vertrouwen heeft in de mensen om hem heen laat hij ook veel meer toe. Hij luistert goed. Wil heel graag gekroeld worden en autorijden is een feestje. In Nederland wacht zijn nieuwe baasje met smart op hem. Victor zal hoogstwaarschijnlijk wel even een terugval krijgen maar ik hoop zijn nieuwe vrouwtje hierin te kunnen begeleiden zodat ook zij van Victor kan genieten zoals ik doe.

En ondertussen werken we keihard door voor alle hondjes die nog in Amfissa zijn. Er is zeer dringend voer en medicijnen nodig. We hebben de ene na de andere klap op te vangen. Zo zijn Aris en Ermina tot ons grote verdriet overleden. Ze waren te ziek, onze hulp kwam te laat. 

We zijn er nog lang niet in Amfissa, daarvan getuigen deze foto's: 

Wilt en kunt u ons helpen? Elke gift is welkom!  

Ons bankrekeningnummer is: NL91 INGB 0007315771 t.n.v. Stichting Dog Rescue Greece. 

Of kijk op [deze pagina] op de website voor de vele manieren waarop u kunt helpen. 

Dank u wel! Efcharisto polí! 

Warme groet uit Griekenland, 

Arnolda

Arnolda's Dagboek - Zaterdag 30 januari 2021

Arnolda's Dagboek

Faith en haar kleintjes

Op 28 december was ik in de opvang van Amfissa. Ik heb al meer over deze opvang geschreven in mijn dagboek. Het was daar triest, zo vreselijk triest...

In een groot hok zat een moederhond met vijf pups van circa vijf weken. En twee volwassen reuen erbij. De moeder probeerde met alle macht haar pups te verdedigen tegen de twee reuen. Het gaat natuurlijk om voer. Als moeder wil eten, gaan de reuen naar haar pups. Ze weten dan dat moeder komt om haar kleintjes te verdedigen en bij haar brokken wegloopt. Zodra ze wegloopt bij haar voer, eten de reuen het schrokkend op. Het is een vicieuze cirkel die iedere keer wordt herhaald tot het voer op is en moeder het nakijken heeft. Het recht van de sterkste.

Moeder is dan ook graatmager en de wanhoop kan je uit haar ogen aflezen. We nemen haar en de pups mee naar de dierenarts en laten een bloedtest uitvoeren. Ze heeft Ehrlichia, dat te behandelen is met 1 maand antibiotica. Moeder gaat met haar pups mee naar ons huis, waar ze in alle rust haar kleintjes kan groot brengen en kan aansterken. Moeder krijgt de naam Faith. 

De kleintjes hebben vreselijk dikke buikjes. En dat is niet van het eten. Gelijk begin ik met ontwormen en het is bizar wat er aan wormen uitkomt. Het ziet eruit als spaghetti (je eet nooit meer spaghetti zonder hieraan te denken als je dit hebt gezien). Na een week ontworm ik weer en het is weer hetzelfde. Het is hardnekkig. De wormen moeten weg, willen de kleintjes nog voedingsstoffen op kunnen nemen. Hun tandvlees is niet roze maar grauw van kleur. Dat is niet goed. De wormen zijn destructief voor de kleintjes en vreten ze van binnen op. Bij de volgende ontworming volg ik het advies van de dierenarts en geef de hondjes puppy-ontworming twee dagen achter elkaar. En ja; de wormen komen los. Op het moment dat de wormen los moeten laten van de darmwand, maag en longen, laten zij een wondje achter. Deze pups zaten zo vol dat ze slijm beginnen over te geven en bloed beginnen te poepen. Ze gaan achteruit. Ik vrees dat ze het niet gaan redden. Eentje is zo slecht dat ik haar mee naar de huiskamer neem om haar beter in de gaten te houden. Ze verliest zoveel bloed dat er geen redden meer aan is. Ze overlijdt als ik haar medicijnen tegen een darmontsteking wil geven. Het ging zo snel; binnen no-time sterft ze in mijn handen. 

De volgende dag heeft een broertje dezelfde klachten. Uren ben ik druk met hem, maar hij komt erdoor. Een aantal dagen is hij bij ons in de huiskamer en als hij noten op zijn zang krijgt, wordt zijn naam: Henry Valentino Earl of Grey. Je moet dit wel doen om de moed er in te houden. Van de dikke pups zijn het nu nog maar vier scharminkeltjes. Maar ze eten weer en worden weer vrolijk. Ze krijgen praatjes en moederhond Faith begint met ze te spelen en verzorgt ze. Het komt goed, YESSS! 

Bekijk hier ⬆️ hun video op ons YouTube kanaal.

Ondertussen maken we veel voortgang in Amfissa. 

De plek waar ook Faith en haar pups vandaan komen. 

Binnenkort komen wij met een reportage over alle vorderingen. 

Wilt u ons helpen te helpen? 

Ga dan naar onze website voor de mogelijkheden. 

Dank u wel, Efcharisto polí. 

Arnolda en het team van Dog Rescue Greece.