 |
| Arnolda's Dagboek |
Faith en haar kleintjes
Op 28 december was ik in de opvang van Amfissa. Ik heb al meer over deze opvang geschreven in mijn dagboek. Het was daar triest, zo vreselijk triest...
In een groot hok zat een moederhond met vijf pups van circa vijf weken. En twee volwassen reuen erbij. De moeder probeerde met alle macht haar pups te verdedigen tegen de twee reuen. Het gaat natuurlijk om voer. Als moeder wil eten, gaan de reuen naar haar pups. Ze weten dan dat moeder komt om haar kleintjes te verdedigen en bij haar brokken wegloopt. Zodra ze wegloopt bij haar voer, eten de reuen het schrokkend op. Het is een vicieuze cirkel die iedere keer wordt herhaald tot het voer op is en moeder het nakijken heeft. Het recht van de sterkste.
Moeder is dan ook graatmager en de wanhoop kan je uit haar ogen aflezen. We nemen haar en de pups mee naar de dierenarts en laten een bloedtest uitvoeren. Ze heeft Ehrlichia, dat te behandelen is met 1 maand antibiotica. Moeder gaat met haar pups mee naar ons huis, waar ze in alle rust haar kleintjes kan groot brengen en kan aansterken. Moeder krijgt de naam Faith.
De kleintjes hebben vreselijk dikke buikjes. En dat is niet van het eten. Gelijk begin ik met ontwormen en het is bizar wat er aan wormen uitkomt. Het ziet eruit als spaghetti (je eet nooit meer spaghetti zonder hieraan te denken als je dit hebt gezien). Na een week ontworm ik weer en het is weer hetzelfde. Het is hardnekkig. De wormen moeten weg, willen de kleintjes nog voedingsstoffen op kunnen nemen. Hun tandvlees is niet roze maar grauw van kleur. Dat is niet goed. De wormen zijn destructief voor de kleintjes en vreten ze van binnen op. Bij de volgende ontworming volg ik het advies van de dierenarts en geef de hondjes puppy-ontworming twee dagen achter elkaar. En ja; de wormen komen los. Op het moment dat de wormen los moeten laten van de darmwand, maag en longen, laten zij een wondje achter. Deze pups zaten zo vol dat ze slijm beginnen over te geven en bloed beginnen te poepen. Ze gaan achteruit. Ik vrees dat ze het niet gaan redden. Eentje is zo slecht dat ik haar mee naar de huiskamer neem om haar beter in de gaten te houden. Ze verliest zoveel bloed dat er geen redden meer aan is. Ze overlijdt als ik haar medicijnen tegen een darmontsteking wil geven. Het ging zo snel; binnen no-time sterft ze in mijn handen.
De volgende dag heeft een broertje dezelfde klachten. Uren ben ik druk met hem, maar hij komt erdoor. Een aantal dagen is hij bij ons in de huiskamer en als hij noten op zijn zang krijgt, wordt zijn naam: Henry Valentino Earl of Grey. Je moet dit wel doen om de moed er in te houden. Van de dikke pups zijn het nu nog maar vier scharminkeltjes. Maar ze eten weer en worden weer vrolijk. Ze krijgen praatjes en moederhond Faith begint met ze te spelen en verzorgt ze. Het komt goed, YESSS!
Bekijk hier ⬆️ hun video op ons YouTube kanaal.
Ondertussen maken we veel voortgang in Amfissa.
De plek waar ook Faith en haar pups vandaan komen.
Binnenkort komen wij met een reportage over alle vorderingen.
Wilt u ons helpen te helpen?
Ga dan naar onze website voor de mogelijkheden.
Dank u wel, Efcharisto polí.
Arnolda en het team van Dog Rescue Greece.
