Begin maart arriveerde Hope uit Griekenland als een echte asielhond,
die niet gewend was aan liefde, voldoende eten en drinken,
het leven in huis, warme mandjes en zachte kussens.
Bij haar gastgezin zou ze de tijd krijgen om te wennen aan dit nieuwe leven.
Zie de blog van 10 maart jl.:
Het gaat inmiddels al een stuk beter met Hope,
alhoewel ze altijd een zorgenkindje blijft.
Maar is dat verwonderlijk na alles wat ze
heeft meegemaakt en hoe slecht ze er aan toe was?
We zijn daarom erg gelukkig dat Hope in haar gastgezin mag blijven,
ze werd door hen geadopteerd en mag voor altijd bij ze blijven.
Hope maakt nog dagelijks stapjes vooruit, ze voelt dat ze nu voor altijd veilig is.
Mede namens Hope:
heel veel dank voor al uw medeleven en ondersteuning - Efcharisto polí!
