Al heel lang wilden we een hondje, maar op de een of andere manier kwam het er steeds niet van.
Voor ons stond al wel vast dat we een hond wilden die een slechte start in het leven had gehad.
Op een avond in juni zat ik wat te googelen en kwam ik op de site van Dog Rescue Greece. Ik zag de foto van lief hondje, las haar verhaal en was meteen verkocht. Toen Johan de foto zag en het verhaal las, was ook hij verkocht.
"Zullen we het proberen?"
"Ja" was het volmondige antwoord.
"Zullen we het proberen?"
"Ja" was het volmondige antwoord.
Zo gebeurde het dat we al snel daarna naar het opvanggezin gingen voor een eerste kennismaking. We werden hartelijk verwelkomd door Petra Brouwers. Direct kwam het hondje, wat toen nog Carly heette, speels op ons afgerend. Johan kreeg een grom en ik een lik. Bleek dat ze bang was voor mannen....
Maar toen we rustig zaten, kreeg ook Johan een lik.
Wat een lieverd. Johan en ik keken elkaar aan en wisten meteen dat dit het hondje moest worden en bedachten we een naam. Het werd Niké.
Thuis ging het meteen goed. We hebben haar eigen plekje gecreëerd en ze vond het vanaf het begin goed.
We merkten wel al snel dat Niké wel een heel angstig hondje was. Als er een man binnenkwam begon ze te grommen en te blaffen, tegen alle andere honden blafte ze, voorbijgaand verkeer (auto’s, fietsers, bromfietsers) wilde ze het liefste opeten.
We merkten wel al snel dat Niké wel een heel angstig hondje was. Als er een man binnenkwam begon ze te grommen en te blaffen, tegen alle andere honden blafte ze, voorbijgaand verkeer (auto’s, fietsers, bromfietsers) wilde ze het liefste opeten.
Dus we hadden een uitdaging.
Na een week ben ik met haar naar een hondencursus gegaan, eerst een gewenningscursus waar zij andere honden ontmoette die ook een rugzakje hadden.
Daarna de basiscursus en nu volgen we samen de gevorderde cursus. Niet alleen leuk voor Niké maar ook voor mij.
Vroeger hadden mijn ouders wel honden gehad maar ikzelf had nog nooit een hond gehad.
Die cursus heeft Niké ook heel veel gebracht.
Ze kan nu heel leuk spelen met andere honden, ze is niet meer bang voor mannen en het aanvliegen van verkeer is heel erg afgenomen. Dat laatste is nog niet helemaal over maar we werken er hard aan.
We hebben haar wel al laten steriliseren. We begrepen van Dog Rescue Greece dat zij al puppies heeft gehad op haar jonge leeftijd, toen we haar kregen was zij 1½ jaar. Wij hebben geen behoefte aan gezinsuitbreiding. Daar komt bij dat zij erg veel last had van haar loopsheid. De operatie was zeer goed gegaan, alleen toen ze een kap om moest, kwam de angst in volle hevigheid weer terug. Niemand kreeg haar rustig. De dierenarts heeft haar zelfs wat kalmerends gegeven maar ook dat hielp niet. Een jumper aan werkte niet, de wond was licht ontstoken omdat zij eraan bleef likken. Ik vond het zo zielig om haar zo angstig te zien. Ik heb op internet een opblaasbare nek-band gevonden en toen werd zij weer rustig en heeft zo goed kunnen genezen van de operatie.
In het begin werd ik geregeld gebeld door Janneke van Dog Rescue Greece. Zij gaf mij tips, later werden het mailtjes en nu is de begeleiding gestaakt.
Ik kon deze begeleiding erg waarderen. Het is toch altijd maar afwachten of het klikt met je nieuwe huisgenoot. Gelukkig was die klik er bij ons.
Niké is niet meer bij ons weg te denken. We zijn erg aan haar gehecht en zij aan ons. We hebben het gezellig met haar. We geven haar graag een 2e kans en als jullie haar foto zien, dan snappen jullie waarom...
Vrolijke dierengroet uit Venlo,
Niké
Johan & SimoneGenoten van dit verhaal? Er wachten nog heel veel hondjes op hun baasje-voor-het-leven. Klik HIER!