maandag 12 november 2018

De bende van 10



Er waren eens...
Een paar duizend kilometer hier vandaan, waren eens elf pups. Met een hele lieve mama, die zo goed als ze kon voor haar kroost zorgde. Ook al had ze zelf heel veel honger, ze gaf wat ze kon aan haar elf pups. Onderaan een berg, in de verlaten Griekse natuur; daar beschermde moeder ze tegen al het kwaad. Maar onderaan diezelfde berg, was ook een soort holletje. Een paar pups waren daarin gerold en konden er niet meer uit komen. Het hele elftal piepte hun keeltjes schor voor hulp. Wat een lawaai gaf dat! Een Nederlands stel reed toevallig langs en hoorde het gepiep. Ze stopten en zagen mama met haar pups, waarvan er een paar dus in het holletje zaten. Ze legden die weer bij hun moeder. Helaas heeft één pup het niet overleefd in het gat... De Nederlanders mensen besloten alles te proberen om ze te helpen en te redden.



Elke dag kwamen ze terug naar de berg, om de mama te voeren. Want wat was ze mager! En het heerlijke eten deed haar goed, want elke dag werd ze sterker en levendiger. Ondertussen probeerden de mensen een oplossing te zoeken voor de tien pups en hun moeder. Praten met de één, bellen met de ander. En stapje voor stapje kwam er een plan. Het hele gezin werd verhuisd naar de tuin van het stel, waar ze een speciaal plekje hadden ingericht.




Moeders sterkte ondertussen steeds meer aan. Wel merkten ze dat mama ’s nachts wel eens stiekem op pad ging, alleen en zonder haar pups. Op een dag kwam ze helaas niet meer terug. Tot op de dag van vandaag weten ze niet waar ze is en of ze nog leeft. Of zou ze misschien vergiftigd zijn? Toen had het stel ineens de zorg voor tien pups zonder mama...
Er werd puppymelk gehaald en ze dronken er gulzig van. Tevreden vielen ze in slaap, totdat ze weer honger kregen en ze hun keeltjes weer schor piepten. Luister er maar eens naar in dit filmpje:







In Nederland had een buurvrouw van het stel op Facebook een bericht geplaatst over de pups. Ze vroeg om hulp. Arnolda stuurde die mevrouw direct een berichtje en vertelde dat Dog Rescue Greece graag wilde helpen.
Wat waren ze hier blij mee! Er werd geregeld dat een speciaal dierentransportbedrijf ze kwam ophalen om ze naar het opvangadres te brengen. Eén pup bleef achter, want die werd geadopteerd door het nichtje van het Nederlandse stel.
Het was een lange, lange rit maar het is allemaal heel goed gegaan en nu gaat het heel goed met de pups.







Ze groeien als kool en zijn heerlijk speels. Slapen vinden ze natuurlijk ook heel fijn, want dan kunnen ze rustig groter groeien. Net zo groot als nodig is om naar Nederland te mogen komen. Want dan kan hun échte leven pas echt beginnen. Dankzij de kans die ze hebben gekregen van het lieve stel. Zelf zeggen ze daarover: “Al met al was het veel werk, maar we konden ze niet laten sterven. Ons hart was te groot. We zijn dan ook blij dat we het gedaan hebben. En zeker zo blij met Arnolda van Dog Rescue Greece, want die heeft nog een groter hart...”
Het heeft helaas niet voor het hele gezin een goede afloop... Maar we hopen voor alle overige tien pups dit verhaal te kunnen eindigen met: En ze leefden nog lang en gelukkig.



Bekijk ook het filmpje over dit verhaal: Eén pup is dus geadopteerd door een nichtje van de Nederlandse redders. De overige negen pups komen binnenkort op de website. U kunt dan uw interesse in de pups tonen door een belangstellingsformulier in te vullen.